ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλησπέρα φίλοι μου,

Ολοκληρώθηκαν οι ημιτελικοί του Champions League και το ζευγάρι του τελικού Μπάγερν – Τσέλσι αναβιώνει μεγάλες μάχες μεταξύ αγγλικών και γερμανικών ομάδων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης. Τα φαβορί εξ Ισπανίας δεν κατάφεραν να προκριθούν και έτσι μεταφέρεται στις καλένδες ένας el clasico εμφύλιος σε τελικό… Οι δύο αγώνες ρεβάνς προσέφεραν μεγάλες συγκινήσεις και απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι το ποδόσφαιρο είναι μακράν ο βασιλιάς των σπορ, με συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων (διαδικασία πέναλτι στη Μαδρίτη), κατάθεση ψυχής από την πιο αδύναμη ομάδα και επική πρόκριση απέναντι στον πιο ισχυρό αντίπαλο (Τσέλσι), άφθονα γκολ και ανατροπή όλων των προβλέψεων! Ας δούμε όμως την κατά Καρχαρία ανάλυση των δύο ματς:

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΤΣΕΛΣΙ

Η μεγάλη έκπληξη έγινε δίχως αμφιβολία στο Καμπ Νου όπου η Μπαρτσελόνα αν και βρέθηκε νωρίς μπροστά στο σκορ με 2 – 0, έχοντας παίκτη παραπάνω από την Τσέλσι για περίπου 60’, δεν κατάφερε να μετουσιώσει τις ευκαιρίες σε γκολ και έμεινε εκτός τελικού. Ο Γκουαρντιόλα συνέχισε τους πειραματισμούς των προηγούμενων αγώνων και δεν δικαιώθηκε. Ο Κουένκα παρά την ασίστ που έδωσε δεν ήταν στο κλίμα της αναμέτρησης, μη βοηθώντας την ομάδα του δημιουργικά. Ο Μέσι κλείστηκε στις συμπληγάδες του κέντρου της Τσέλσι όπου δέσποζαν οι Ραμίρες, Μίκελ και Λαμπάρντ, χωρίς να μπορεί να πάρει τις πρωτοβουλίες που θα άνοιγαν την άμυνα των Μπλε, ειδικά στο Β ημίχρονο. Το παιχνίδι των μπλαουγκράνα να προσπαθεί να διασπάσει το ανθρώπινο τείχος 8 παικτών έξω από τη μεγάλη περιοχή της Τσέλσι με συνεχείς και πολλές φορές ανούσιες πάσες, θύμισε …αγώνα πόλο!

Η Μπαρτσελόνα δεν είχε τα εξτρέμ να πληγώσει τον αντίπαλο από τα άκρα (μεγάλη απουσία ο Αφελάι) και έναν σέντερ φορ περιοχής, γιατί ο Σάντσες σίγουρα δεν είναι τέτοιος και προχθές το πλήρωσε. Ποιος να κινηθεί από τα πλάγια για να ανοίξει την πολυπρόσωπη άμυνα και να κάνει καμιά σέντρα και για ποιον? Ο Τέγιο μήπως? Δεν βοήθησε και η επιλογή του Γκουαρντιόλα να αφήσει εκτός 11άδας τους Ντάνι Άλβες και Αντριάνο. Επίσης υπάρχει ομάδα τη σήμερον ημέρα χωρίς ένα target man? Ο Αλέξις αποδείχτηκε λίγος και σίγουρα δεν κάνει για την κορυφή της επίθεσης. Ο Βίγια θέλει 2 σαν και δαύτον! Σίγουρα οι μπλαουγκράνα είναι ανώτεροι των μπλε και βάσει εικόνας άξιζαν την πρόκριση, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Όσοι λένε για αντιποδόσφαιρο, αμυντική τακτική και θυμοσοφίες του τύπου «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», να τους θυμίσω ότι καθένας πολεμά με τα όπλα που έχει… Τι περίμενε δηλαδή κανείς από την Τσέλσι μετά το 2 – 1 και με 10 παίκτες, να ανοιχτεί? Ο Ντι Ματέο έκανε αυτό που όλοι περίμεναν και τελικά εγκλώβισε τους Καταλανούς. Συγκλονιστικοί ήταν οι Ντρογκμπά, Ραμίρες, Κόουλ και ο Ιβάνοβιτς ως σέντερ μπακ! Για να δούμε τώρα τι επιφυλάσσουν στους Βαυαρούς στον τελικό των πολλών απουσιών (εκτός Ιβάνοβιτς, Τέρι, Ραμίρες από τη μία και Αλάβα, Γκουστάβο, Μπαντστούμπερ από την άλλη).

ΡΕΑΛ – ΜΠΑΓΕΡΝ

Σε αυτό το ζευγάρι αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη και οι galacticos προσγειώθηκαν στη γη! Παρά το ότι μπήκε δυνατά στο παιχνίδι η Ρεάλ με κεκτημένη ταχύτητα από το el clasico και προηγήθηκε με 2 – 0 (βρίσκοντας απέναντι της μια παραπαίουσα άμυνα), η Μπάγερν είχε τον έλεγχο και αν ο Ρόμπεν και κυρίως ο Γκόμεζ ήταν προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια, η υπόθεση – πρόκριση θα είχε κριθεί από το Α ημίχρονο υπέρ των Βαυαρών… Οι μερένχες λες και παρέδωσαν ψυχή στο 30’ και είχαν χορτάσει από τη σαββατιάτικη νίκη επί της Μπαρτσελόνα, δεν εμφανίστηκαν στο γήπεδο ξανά! Ο Ρονάλντο ήταν πολύ καλός όσο όλα κυλούσαν βάσει προγράμματος, αλλά όταν η μπάλα βάρυνε έκανε αυτό που κάνει καλύτερα ίσως και από τον Μπέκαμ: ΛΙΓΟΨΥΧΗΣΕ. Ο Κακά θύμισε πρώην ποδοσφαιριστή, ενώ οι Οζίλ, Ντι Μαρία και λοιποί απέδειξαν ότι δεν έχουν τα «κότσια» και την προσωπικότητα να πάρουν τη Βασίλισσα στις πλάτες τους. Ο Μουρίνιο «το είδε το όνειρο» και γύρισε την ομάδα πίσω από το 45’ και μετά, ευελπιστώντας να χτυπήσει στην κόντρα. Δεν του έκατσε όμως, αφού οι παίκτες του ήταν κουρασμένοι και δεν είχαν καθαρό μυαλό…

Από την άλλη η Μπάγερν, αν εξαιρέσεις την παραφωνία του κεντρικού αμυντικού δίδυμου και κυρίως του Μπαντστούμπερ ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο. Όμως κάτι η κακή βραδιά του Ριμπερί και κάτι που ο Γκόμεζ δεν «έστριβε» με τίποτα (αλήθεια γιατί ο Μίλερ δεν προτιμήθηκε πιο νωρίς?) δεν της επέτρεψαν να φτάσει στο 2^ο γκολ που θα κλείδωνε την πρόκριση. Οι πλάγιοι μπακ Λαμ και Αλάβα ήταν μια κλάση ανώτεροι από τους αντίστοιχους της Ρεάλ προκαλώντας πολλά ρήγματα, ενώ το κέντρο με Σβαινστάιγκερ, Κρόος και κυρίως τον πολύ καλό Γκουστάβο κέρδισε τη μάχη κατά κράτος! Στη διαδικασία των πέναλτι δεν νομίζω να περίμενε κανείς από τους Γερμανούς να χάσουν… Τώρα η Μπάγερν μοιάζει το φαβορί για τον τελικό αγωνιζόμενη και στην έδρα της, αλλά σίγουρα θα δούμε ένα σκληρό ματς με έμφαση στην τακτική και δεν μπορούν να γίνουν προγνωστικά.

ΥΓ1: Οι σύγχρονοι παίκτες μπορεί να έχουν διπλάσια ταχύτητα από τους παλαιότερους, όμως δεν φτάνουν ούτε στο δαχτυλάκι την ψυχή και την προσωπικότητα των παλαιότερων… Μα ούτε 1 από τους 22 να μην είναι αληθινός ηγέτης? Άντε να πούμε το Ρόμπεν, από εκεί και πέρα το χάος! Καλά για τη Ρεάλ δεν το συζητάμε, από τους Ζιντάν, Ραούλ, Φίγκο έχει πέσει στον CR7 (!) και στο Σέρχιο Ράμος με το μαλλί κομμωτηρίου.

ΥΓ2: Είναι δυνατόν η σημερινή άμυνα της Μπάγερν να αποτελείται από Μπόατενγκ – Βαν Μπούιτεν και Μπαντστούμπερ? Από εκεί που έχουν περάσει Μπεκενμπάουερ, Αουγκεντάλερ και Λούσιο?

ΥΓ3: Μήπως τελικά η φετινή Ισπανία δεν είναι το φαβορί για το Euro? Με τους Τσάβι – Ινιέστα ντεφορμέ, το Φάμπρεγκας να ψάχνει να βρει τα πατήματα του, τον Βίγια τραυματία και τον Τόρες άσφαιρο τι μας μένει? Ένας Σίλβα που κάνει όργια στη Σίτι και ο Γιορέντε για την επιθετική γραμμή. Εξάλλου οι φούριας ρόχας δεν έχουν αποτινάξει από πάνω τους ακόμα τη ρετσινιά των loser… Η Ολλανδία από την άλλη φαίνεται μπαρουτοκαπνισμένη για εκδίκηση με τους «καυτούς» Χούντελααρ, Φαν Πέρσι, τον ποιοτικό Ρόμπεν και το σκληρό Ντε Γιονγκ. Έτσι για να μπαίνουμε σε κλίμα Euro!

Σας χαιρετώ

Ο Καρχαρίας

                                                                               

ΝΕΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ....ΨΑΧΝΟΥΝ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλησπέρα φίλοι μου,

Μεγάλη Ποδοσφαιρική Εβδομάδα αυτή που διανύουμε και θα είμαστε κοντά σας με αρθογραφία πάνω στους αγώνες ρεβάνς των ημιτελικών του Champions League μετά την ολοκλήρωση τους. Τα βλέμματα της Ευρώπης είναι στραμμένα σε Καμπ Νου και Σαντιάγκο Μπερναμπέου και όλοι περιμένουμε να απολαύσουμε παιχνίδια γεμάτα θέαμα και σασπένς…

Όμως επειδή πλησιάζει το καλοκαίρι και ήδη πολλές ελληνικές ομάδες ετοιμάζουν τα πλάνα τους για μεταγραφική ενίσχυση, το SuperFootball σας παρουσιάζει μετά από ενδελεχές scouting τις μεγάλες ευκαιρίες ελεύθερων παικτών για όλα τα βαλάντια από την εγχώρια και ξένη αγορά. Είναι σίγουρο ότι πολλοί από αυτούς τους παίκτες θα απασχολήσουν διοικήσεις ομάδων και εφημερίδες, καθώς δεν αναμένεται να ξοδευτούν μεγάλα ποσά για μεταγραφές, αλλά μάλλον θα προτιμηθούν ελεύθεροι και …ωραίοι!

ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΒΑΛΑΝΤΙΑ

Τερματοφύλακες: Λουξ

Αμυντικοί: Κυργιάκος, Παβόν, Μοχάμεντ Σαρ, Γουάιτμπρεντ, Μποτινέλι, Πεγεράνο, Τιενταλί

Μέσοι: Βιθέντε, Αντρέασεν, Καστελέν, Οντόνκορ, Αρμεντέρος, Λαουτάρο Ακόστα, Γκουαρντάντο, Έντερσον, Τόζερ, Βαν ντεν Μπόρε, Γιακοβένκο, Σαντάνα, Σουράκο, Παν. Κονέ, Ανάν, Ρόορντα, Στίλιτς, Ντεάκ

Επιθετικοί: Φορσέλ, Ζιντάν, Ντέντιτς, Ούτσε, Τσβίτανιτς, Μποζίνοφ, Γκρανότσε, Μπλάνκο, Νάτσο Νόβο, Μεγιόνγκ Ζε

Σίγουρα η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει παίκτες απλησίαστους για τα ελληνικά δεδομένα πλην του Ολυμπιακού και υπό προϋποθέσεις για Παναθηναϊκό (αν βρεθεί διοικητική λύση) ή Ατρόμητο (αν τερματίσει 1^ος στα πλέι οφ και αποφασίσει να κάνει την υπέρβαση ενόψει συμμετοχής στο Champions League). Πολύ καλές επιλογές για τον Ολυμπιακό, αν κινηθεί για απόκτηση ακραίων χαφ, οι Γκουαρντάντο, Σαντάνα (δεξιά) και Αρμεντέρος (αριστερά). Ο Παναθηναϊκός μπορεί να ψάξει για τον αντί-Μπουμσόνγκ στα πρόσωπα των Σαρ ή Παβόν. Το όνομα του Κυργιάκου ίσως ακουστεί για την ΑΕΚ, αν ρίξει τις απαιτήσεις του και ο Ντέμης αναλάβει τελικά τη διοίκηση του Δικέφαλου. Ο Ατρομητός θα θελήσει έναν σκόρερ-ολκής αντί του Μήτρογλου και οι λύσεις των Μπλάνκο, Μεγιόνγκ Ζε, Φορσέλ, Νόβο (που λογικά έρχονται με συμβόλαιο €400 χιλ.) μπορούν να απασχολήσουν τους Περιστεριώτες.

ΟΙ ΠΡΟΣΙΤΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Τερματοφύλακες: Σηφάκης, Μπιαλκόφσκι

Αμυντικοί: Μανωλάς, Μίσελ, Λαζαρίδης, Γιαννούλης, Εντζεγκουέλε, Άντι, Μπαρτολίνι, Ταυλαρίδης, Μίχαλικ, Χαραλάμπους, Κάλα, Τσάβι Τόρες, Ρόμπσον

Μέσοι: Κλέιτον, Νόε Ακόστα, Μπρίτο, Μαρσελίνιο, Ντάνι, Λεάλ, Φαβάλι, Σίσιτς, Πόποβιτς, Γκουλόν, Λόιντ Σαμ, Μίκελ Αλόνσο, Πέτσος, Καρλίτος, Κάιο, Μίτσελ, Πλιάτσικας, Χενερέλο, Ταχτσίδης, Κούγιαλα, Περάλτα

Επιθετικοί: Ονουάτσι, Μαρτίν, Ναπολεόνι, Μάντζιος, Παπουλής, Λούα Λούα, Ογκμπέτσε, Φόλαν, Αγκάνθο, Βαϊρουά, Πάπα Γουάιγκο,  Νέμεθ, Ιονιτά

Σε αυτή την κατηγορία θα «παίξει» η μισή Super League και κυρίως οι μεγάλες ομάδες με οικονομικά προβλήματα (ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) αλλά και εκείνες με φιλοδοξίες για την επόμενη σεζόν (Ατρόμητος, Άρης, Ξάνθη). Ιδανικές λύσεις για ένα “low budget” τριφύλλι θα ήταν οι Ταυλαρίδης, Κάλα και Γιαννούλης στα μετόπισθεν όπως και ο Νέμεθ για τη γραμμή κρούσης. Ο ΠΑΟΚ λέγεται ότι έχει βάλει στο μάτι τους Λεάλ, Παπουλή και Κλέιτον, ενώ δεν θα του κακόπεφτε ο Εντζεγκουέλε για την άμυνα ή ο γρήγορος Λούα Λούα, αν φύγει ο Σάλπι. Η ΑΕΚ ίσως προσεγγίσει τον Μίτσελ, ενώ παίκτες όπως οι Μίσελ, Λαζαρίδης, Μάντζιος, Πόποβιτς θα ήταν χρήσιμοι σε μια ομάδα που δεν θα μπορεί να ξοδεύει για υψηλά συμβόλαια… Ο Άρης που μάλλον χάνει τον Καστίγιο, μπορεί να βολευτεί με τον Ναπολεόνι στη θέση του, ενώ υπάρχουν μπόλικες λύσεις για ενίσχυση σε όλες τις γραμμές όπως οι Άντι, Ντάνι και Μαρτίν.

ΟΙ ΦΘΗΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Τερματοφύλακες: Στρατηλάτης

Αμυντικοί: Μελίσσης, Μπαλάφας, Ντολεζάι, Ρότσα, Εντιμάρ, Αργυρόπουλος, Πιπίνης, Δάρλας, Ζησόπουλος, Βάντερσον

Μέσοι: Μπουμάλ,  Σιόντης, Μιλοβάνοβιτς, Ρόβας, Ροτζέριο, Ηλιάδης, Κοιλιάρας, Τζημόπουλος, Τζάνης, Κάλαιτζιτς

Επιθετικοί: Σολτάνι, Ντιμπαλά, Σουάνης, Καζάκης

Εδώ θα κινηθεί η μισή Super League, καθώς υπάρχει πλειάδα φθηνών παικτών που καλύπτει τις ανάγκες όλων των μικρομεσαίων ομάδων. Ο Μελίσσης είναι στόπερ με πολλές παραστάσεις σε καλή ηλικία και μπορεί να γίνει η κολώνα ομάδων όπως ο Αστέρας ή ο ΠΑΣ Γιάννινα. Όσοι ψάχνουν για αριστερά μπακ καλό θα είναι να στραφούν στους Δάρλα, Πιπίνη, Βάντερσον που έχουν καλό πρωτάθλημα στην πλάτη τους. Από μεσοεπιθετικούς δεσπόζουν οι Ροτζέριο και Τζάνης που μπορεί να απασχολήσουν ακόμη και τον Άρη, ενώ χρήσιμα αμυντικά χαφ είναι οι Σιόντης, Ηλιάδης και Κάλαιτζιτς. Από επιθετικούς η δυάδα Σουάνη – Ντιμπαλά θα αποτελέσει μήλον της έριδος για πολλές ομάδες που μάχονται για τη σωτηρία τους, αν μείνουν ελεύθεροι από Ξάνθη και Πανιώνιο…

Καλή εβδομάδα

Ο Καρχαρίας

                                                                         

ΚΑΘΕ ΤΕΛΟΣ...ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Έφυγε λοιπόν ο senior Βαλβέρδε! Δεν ξέρω αν θα μείνει στην ιστορία για τις προπονητικές του ικανότητες το μόνο σίγουρο είναι oτι θα τον θυμόμαστε για το ήθος του και την συμπεριφορά του. Τέτοιους ανθρώπους τους έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι πολυτέλεια να τους έχει στους κόλπους του. Από κει και πέρα ο Βαλβέρδε άφησε και έργο στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Και το λέω εγώ που κατά την 3ετή(1+2 χρόνια)θητεία του έσουρα τα μύρια όσα. Αλλά το δίκαιο να λέγεται. Το σημαντικότερο για έναν προπονητή, κατά την γνώμη μου, είναι όταν φεύγει από έναν σύλλογο να αφήνει την ομάδα σε ψηλό επίπεδο αγωνιστικό και οργανωτικό. Θυμηθείτε τι άφησε ο Ζίκο όταν έφυγε!!! Το απόλυτο χάος! Μια ομάδα τσίρκο. Θυμηθείτε και τι άφησε ο Μπάγεβιτς. Πόσο οργανωμένη και δουλεμένη ήταν η ομάδα. Ο Βαλβέρδε λοιπόν, φεύγει και αφήνει πίσω του έναν θησαυρό. Μια ομάδα που δουλεύει με κλειστά μάτια σε όλα τα επίπεδα. ‘Ένα πραγματικό ελβετικό ρολόι. Και εδώ είναι που του βγάζω το καπέλο. Είχε τον σεβασμό και την αποδοχή όλων και πέρασε τις ιδέες του και την φιλοσοφία του και έτσι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έγινε ΟΜΑΔΑ του Βαλβέρδε με όλη την σημασία της λέξης!! Δεν θυμάμαι άλλη φορά, ίσως είναι και η μοναδική, που ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι ομάδα του προπονητή του. Ακόμα και με τον Μπάγεβιτς πάντα υπήρχαν οι σταρ παίχτες που αλλοίωναν (καλώς κατά την γνώμη μου) την Μπαγεβιτσική φιλοσοφία.

Το άλλο που αναγνωρίζω στον ...σιρανό είναι η διαχείριση υλικού που έκανε! Σε αυτόν τον τομέα έχει μάστερ ο άνθρωπος. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια διαχείριση υλικού. Κατάφερε να έχει τον κάθε παίχτη του ρόστερ ετοιμοπόλεμο για να βοηθήσει όποτε χρειαστεί. Είτε κάποιος έπαιζε 90 είτε 5 λεπτά ήξερε τι θα κάνει μες το γήπεδο. Ήξερε τον ρόλο και την αποστολή του. Τηρουμένων των αναλογιών, αυτό συμβαίνει μόνο στην Μάντσεστερ!! Επίσης ο Βάσκος δεν δίστασε να πειραματιστεί και να βγάλει παίχτες προς όφελος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Αυτός ήταν που ανέδειξε σε φορ κρούσης τον Μιραλάς και αυτός έδωσε στην Εθνική τον μελλοντικό της αμυντικό χαφ. Για τον Μανιάτη μιλάω που τον καθιέρωσε επιτυχημένα ως κόφτη και έλυσε και τα χέρια του Σάντος.

Προπονητικά είχε τις ατέλειες του για τις οποίες μιλήσαμε εκτεταμένα όλη την χρονιά και δεν χρειάζεται να τις αναφέρουμε πάλι, αλλά ποιός είναι τέλειος? Δεν μπορείς να τα έχεις όλα και πιστεύω οτι αν βάλεις στην ζυγαριά τα συν και τα πλην η ζυγαριά θα γύρει μονόμπατα στα θετικά. Γι αυτό λοιπόν είναι απώλεια η φυγή του Βαλβέρδε αλλά από την άλλη ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πάνω από όλα. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έκανε προπονητή τίτλων των Ισπανό αφού στην primera τίτλο δεν θα έπαιρνε! Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ βοήθησε τον Βαλβέρδε να φτιάξει το όνομα του μετά το πατατράκ με την Βιγιαρεάλ. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έκανε τον Βαλβέρδε προπονητή Champions League. Ήταν λοιπόν μια σχέση δούναι και λαβείν. Και οι δύο πλευρές βγήκαν κερδισμένες από αυτήν την συνεργασία. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ υπήρχε και προ Βαλβέρδε και η όποια σύγκριση με τον νέο προπονητή μόνο κακό θα κάνει στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Ο καθένας είναι διαφορετικός και έχει την δική του φιλοσοφία και ούτε σημαίνει οτι αν έρθει πάλι ισπανός θα πιάσει. Η ζωή πάει μπροστά και ο Βαλβέρδε του χρόνου θα είναι στην Primera. Πέρασε βοήθησε τελείωσε! Η οποιαδήποτε προσκόλληση από πλευράς κόσμου στον Βάσκο θα είναι μια κινητή βόμβα για οποιονδήποτε έρθει. Εξάλλου ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι μεγαλύτερο μέγεθος από τον Ερνέστο. Ο Βαλβέρδε πρέπει να νοσταλγεί τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΌ και όχι το αντίθετο.

   χαιρετώ
ο πεταλούδας

                                                                     

ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλησπέρα φίλοι μου,

Ολοκληρώθηκαν χθες οι πρώτοι αγώνες των ημιτελικών του Champions League και τα δύο ζευγάρια παραμένουν «ανοικτά» για την υπόθεση πρόκριση στον τελικό του Μονάχου. Αν και περιμέναμε να δούμε περισσότερο θέαμα, η σκοπιμότητα κυριάρχησε και κυρίως στο χθεσινό αγώνα η αμυντικογενής τακτική του Ντι Ματέο νίκησε το passing game της Μπαρτσελόνα. Αυτό που μας αποζημίωσε ήταν το δραματικό φινάλε στην Allianz Arena με το νικητήριο γκολ του killer Γκόμεζ και η συνολική εμφάνιση της Μπάγερν απέναντι στη μονίμως υπεροπτική Ρεάλ με μπροστάρη τον «πολύ» Ρονάλντο, που πρωταγωνιστεί στα ταμπλόιντ και στα εύκολα παιχνίδια, αλλά όταν η μπάλα καίει …τον ψάχνουμε με τα κυάλια! Ας κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση των πρώτων ημιτελικών:

ΜΠΑΓΕΡΝ – ΡΕΑΛ   

Οι Βαυαροί μπήκαν δυνατά με αιχμές του δόρατους το δίδυμο Ρόμπεν – Ριμπερί και μαζί με τον αθόρυβο Λαμ ταλαιπώρησαν αφάνταστα την αμυντική τετράδα των μερένχες και ειδικά τον Κοεντράο, που δεν έκοβε …ούτε με βαλέ. Οι κλασικοί galacticos ξεκίνησαν νωθρά και σαν να μην έπαιζαν ημιτελικό (μετά από 10 χρόνια παρακαλώ), αλλά σε αγώνα επίδειξης, βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ. Η άμυνα της δεν εμπνέει σε καμία περίπτωση σιγουριά με Πέπε, Ράμος & Σία και ας είναι καλά ο Άγιος Ίκερ! Η Μπάγερν μετά το 1 – 0 θέλησε να μην κάνει το ματς ροντέο, προτιμώντας να κρατήσει το μηδέν παθητικό. Όμως το γκολ της Ρεάλ στις αρχές του 2^ου μέρους, της άλλαξε τα σχέδια και τότε φάνηκε η γύμνια της Βασίλισσας που περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο. Το κέντρο χλωμό με τους αργούς Κεντίρα – Αλόνσο δεν πήρε βοήθεια ούτε από τα άκρα. Ο Μουρίνιο ντεφορμέ κι αυτός έβγαλε τον Μπενζεμά σε μια ακατανόητη κίνηση, λες και ο Γάλλος ήταν το πρόβλημα… Την ίδια ώρα η Μπάγερν ανέβαζε στροφές, πίεζε όλο και περισσότερο τη Ρεάλ και το 2^ο γκολ ήρθε να σφραγίσει την ανωτερότητα της σαν θεία δίκη. Οι Μαδριλένοι θεωρούνται φαβορί από πολλούς και λόγω ονόματος και λόγω έδρας, αλλά οι Βαυαροί απέδειξαν ότι είναι σκληρά καρύδια και δεν φοβούνται… Η ρεβάνς θα είναι καυτή και δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Μουρίνιο, ειδικά αν στο μεταξύ έχει γνωρίσει την ήττα στο el clasico.

ΤΣΕΛΣΙ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ   

Το μόνιμο ζευγάρι των τελευταίων ετών έδωσε άλλη μια παράσταση για γερά νεύρα, αφήνοντας ανοιχτούς λογαριασμούς για τη ρεβάνς. Η ανωτερότητα των μπλαουγκράνα δεν τίθεται σε αμφισβήτηση, αλλά ποιος μπορεί πλέον να πει με σιγουριά ότι η Μπάρτσα θα είναι στον τελικό? Κι αν η Τσέλσι πετύχει 1 γκολ στο Καμπ Νου και στήσει ξανά …οδοφράγματα μπροστά στην εστία του Τσεχ? Το χθεσινό ματς είχε την εικόνα που όλοι περιμέναμε, αλλά το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα αποτέλεσε έκπληξη. Ο Ντι Ματέο γέμισε το κέντρο του με 4 παίκτες προκειμένου να μην βρουν διαδρόμους οι αντίπαλοι και στάθηκε τυχερός που η ομάδα του δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ. Από ευκαιρίες μην το συζητάμε… Οι Μπλε θα έψαχναν το γκολ μόνο από στημένη φάση, άντε και καμιά αντεπίθεση. Και ενώ φαινόταν ότι το ημίχρονο θα έληγε ισόπαλο, ο απόλυτος αιφνιδιασμός από την Τσέλσι και το γκολ του Ντρογκμπά άλλαξε το μομέντουμ! Οι Λονδρέζοι πίστεψαν πλέον στη νίκη και στο Β μέρος προστάτεψαν το χρυσό γκολ, όπως τα λιοντάρια το θήραμα τους. Η Μπαρτσελόνα συνέχισε να έχει τη συντριπτική κατοχή, αλλά πλέον πατούσε λιγότερo την αντίπαλη περιοχή και όποτε το έκανε αυτό, ο Σάντσες σπαταλούσε τις ευκαιρίες… Φέτος οι μπλαουγκράνα πληρώνουν την απουσία του Βίγια, που φαίνεται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του, δίνοντας πολύτιμη βοήθεια στο Μέσι αλλά και τις χαμηλές πτήσεις του Ινιέστα. Το γήπεδο στον επαναληπτικό θα είναι κατηφορικό για την Τσέλσι, όμως τώρα πια έχει δικαίωμα στην ελπίδα!

Υπομονή λοιπόν 1 βδομάδα για να απολαύσουμε τις ρεβάνς και να διαπιστώσουμε τι όπλα κρατάνε ακόμα στις φαρέτρες τους οι 4 μεγάλοι αντίπαλοι…

Χαιρετώ

Ο Καρχαρίας

                                                                             

Απολαύστε αφιερώματα, derbies και αρθογραφία στο αυθεντικό blog SuperFootball:

1. Στην ενότητα ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ οι μεγαλύτερες βραδιές των Ελληνικών ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης...

2. Στην ενότητα DERBIES η μάχη της Βόρειας Αγγλίας ανάμεσα σε Νιουκάστλ και Σάντερλαντ!

3. Στην κεντρική ενότητα τα Oscar για τη φετινή Super League από τον Καρχαρία και το σίριαλ Βαλβέρδε με τη ματιά του Πεταλούδα.

Και φυσικά μην παραλείψετε να ψηφίσετε για το φετινό ζευγάρι του τελικού του Champions League...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

AND THE OSCAR GOES TO...

Καλησπέρα ποδοσφαιρόφιλοι μου!

Με τη σεζόν στη Super League να πλησιάζει στο φινάλε και ενώ οι μάχες στην κορυφή και για την είσοδο στα play-off έχουν κριθεί, το ενδιαφέρον στρέφεται στην ουρά για το ποια θα είναι η 3^η ομάδα που θα ακολουθήσει τη Δόξα και τον Παναιτωλικό στη Football League και φυσικά στον τελικό του Κυπέλλου! Ενώ απομένουν μόλις 2 αγωνιστικές ήρθε η ώρα εδώ στο Super Football να απονείμουμε τα δικά μας ποδοσφαιρικά Όσκαρ της σεζόν… Καθίστε αναπαυτικά στις πολυθρόνες σας και απολαύστε:

Βραβείο καλύτερης ταινίας: Ολυμπιακός, γιατί δεν πτοήθηκε παρόλο που βρέθηκε δύο φορές στο – 5 από τον Παναθηναϊκό και στο τέλος κατέκτησε πάλι εύκολα το πρωτάθλημα.

Βραβείο Α ανδρικού ρόλου: Κέβιν Μιραλάς, γιατί είναι ο πιο ποιοτικός παίκτης της Super League και δίκαια ανακηρύχθηκε 1^ος σκόρερ.

Βραβείο Α γυναικείου ρόλου: Μαρίνα Τσάλη, γιατί όλοι απολαμβάνουμε να παρακολουθούμε τις συνεντεύξεις τύπου του Βαλβέρδε, όπου δεσπόζει η όμορφη μεταφράστρια!

Βραβείο Β ανδρικού ρόλου: Σεμπαστιάν Λέτο, γιατί ήταν μακράν ο ηγέτης του τριφυλλιού και καλύτερος παίκτης του Α γύρου. Η απουσία του ήταν η βασική αιτία που οι πράσινοι έχασαν το πρωτάθλημα.

Βραβείο Β γυναικείου ρόλου: Χρυσούλα Κουρομπίλια, γιατί έπρεπε να τραυματιστεί γυναίκα – επόπτης για να διακοπεί παιχνίδι από ρίψη αντικειμένου στον αγωνιστικό χώρο.

Βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας: Ερνέστο Βαλβέρδε, γιατί παρουσίασε έναν ανταγωνιστικό Ολυμπιακό εντός και εκτός συνόρων με εντυπωσιακή κατά διαστήματα απόδοση.

Βραβείο καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου: Σάκης Τσιώλης, γιατί έκανε στον Αστέρα ό,τι είχε καταφέρει πέρυσι με τον Άρη, φέρνοντας τον με έναν εκπληκτικό Β γύρο μια ανάσα πριν τα play-off.

Βραβείο καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου: Λάζλο Μπόλονι, γιατί έφερε άλλη μια ευρωπαϊκή διάκριση στην Τούμπα σε μια χρονιά ισχνών αγελάδων, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα νέους ταλαντούχους παίκτες.

Βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας: Αστέρας Τρίπολης, γιατί με ισπανικό κορμό που θα ζήλευαν ομάδες της …Primera ανακηρύχθηκε καλύτερη επαρχιακή ομάδα!

Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ: Ατρόμητος, γιατί στο Περιστέρι με μεθοδικά βήματα και ορθολογική οικονομική διαχείριση έφεραν για 2^η συνεχή χρονιά την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου και 2^η φορά στην ιστορία της στην έξοδο στην Ευρώπη! Μάθημα για όλες τις μικρομεσαίες ομάδες…

Βραβείο καλύτερων σκηνικών: Πάνθηρες στο γήπεδο Ν. Σμύρνης, γιατί οι οπαδοί του Πανιωνίου αποθέωσαν τον Κώστα Μήτρογλου, παρόλο που με 2 δικά του γκολ η ομάδα τους γνώρισε πικρή ήττα από τον Ατρόμητο.

Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους: Παναθηναϊκός, γιατί για 20 αγωνιστικές ήταν η καλύτερη ομάδα αλλά δεν άντεξε σε όλο το μαραθώνιο.

Βραβείο καλύτερου μοντάζ: Νίκος Αναστόπουλος, γιατί πήρε ένα συνονθύλευμα καλών παικτών και το έκανε ομάδα με τα όλα της. Ο ΟΦΗ όχι μόνο δεν κινδύνευσε, αλλά κόντρα σε όλες τις προβλέψεις τερματίζει στην πρώτη 8άδα.

Βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων: Παναιτωλικός, γιατί οι παίκτες του ήταν κυριολεκτικά «κινούμενα σχέδια» χωρίς ψυχή και φαντασία στο παιχνίδι τους.

Βραβείο καλύτερων οπτικών εφέ: Ολυμπιακός, γιατί στο Β ημίχρονο με τον Αστέρα Τρ. χάθηκε η μπάλα και έπαιξε διαστημικό ποδόσφαιρο.

Τιμητικό βραβείο: Άγγελος Αναστασιάδης – Λεάντρο Μπεσέρα, γιατί κατάφεραν από κοινού να σώσουν το μόνιμο «ασανσέρ» ΠΑΣ Γιάννινα!

Σας χαιρετώ

Ο Καρχαρίας

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ Η ΟΜΑΔΑ

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Άρχισε ξανά να γίνεται σίριαλ η παραμονή ή όχι του Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό. Τρίτη χρονιά που είναι ο Βάσκος στον ερυθρόλευκο πάγκο και τρίτη φορά που γίνονται πάλι τα ίδια. Την πρώτη χρονιά ο Κόκκαλής βαρέθηκε να τον περιμένει και τον έστειλε να βολοδέρνει στην Βιγιαρεάλ, πέρυσι ο Μαρινάκης τον κράτησε με τις κατάλληλες αυξήσεις αποδοχών βεβαίως βεβαίως. Φέτος?? Είναι γνωστό το οικογενειακό πρόβλημα του Ερνέστο αλλά και η επιθυμία του να δουλέψει σε έναν από τους καλύτερους πάγκους της Primera division.

Η αλήθεια είναι ότι έχει κουράσει αυτή η κατάσταση κάθε χρόνο. Να ξεκαθαρίσω κάτι όμως. Ο Ολυμπιακός και κάθε ομάδα επιπέδου ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δεν έχει ανάγκη τον Βάλβέρδε και τον κάθε Βαλβέρδε. Ο Βάσκος έχει ανάγκη τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Έγινε μάγκας 3 χρονιές παίρνοντας πρωταθλήματα και νταμπλ και έφτιαξε το βιογραφικό του. Όπως μάγκες έγιναν ο Λέμονής, ο Μπάγεβιτς ακόμα και ο Σόλιντ. Καλά τα έλεγε ο σοφός Σωκράτης «....ας πάει και στην Ισπανία να πάρει πρωτάθλημα». Δεν μηδενίζω την δουλεία του Ισπανού. Αντιθέτως, τα λεφτά του τα δούλεψε και με το παραπάνω ο άνθρωπος. Παρουσίασε αποτελέσματα και αφήνει  έργο (αν τελικά φύγει). Απλά η προσκόλληση μιας ομάδας όπως ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ σε πρόσωπα και καταστάσεις μόνο κακό κάνει στην ομάδα. Είδαμε τι έπαθε και η ΑΕΚ που ακόμα είναι χωρισμένοι σε Μπαγεβιτσικούς και αντι-Μπαγεβιτσικούς. Η ομάδα, φίλοι μου είναι πάνω από όλους και από όλα.

Θέλεις να φύγεις κύριε Βαλβέρδε με γεια σου με χαρά σου. Βγες και ανακοίνωσε το να τελειώνουμε. Υπάρχουν ακόμα βέβαια, αγωνιστικές υποχρεώσεις αλλά ξεκαθάρισε την θέση σου. Αποκλείεται μέσα σου να μην ξέρεις τι έχεις αποφασίσει. Ξέρεις και παραξέρεις οπότε βγες και μίλησε και δείξε σεβασμό στον κόσμο όπως σου έχουν δείξει και αυτοί όλα αυτά τα χρόνια. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν χάνεται από την φυγή του Βαλβέρδε. Το μοναστήρι να είναι καλά και από καλογέρους.....

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να πω την προσωπική μου άποψη για το όλο θέμα. Πιστεύω και θέλω να μείνει ο Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό. Έχει μπει η ομάδα σε έναν δρόμο και σε ένα μονοπάτι που μόνο με τον ίδιο μπορεί να συνεχίσει. Έχει φτιάξει η χημεία της ομάδας  και φέτος το καλοκαίρι θέλει μόνο πινελιές για να συνεχίσει τον δρόμο τον επιτυχιών. Πιθανή αποχώρηση του Βάσκου θα βάλει τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ σε ένα πλάνο τουλάχιστον 3ετίας αφού οποιοσδήποτε και να έρθει θέλει τον χρόνο του για να περάσει την φιλοσοφία του και τις ιδέες του. Θα ήταν ιδανικό για τους πειραιώτες να μείνει και να θέλει να μείνει, ο Βαλβέρδε αφού έχει πολλά να προσφέρει ακόμα. Να μην γίνει όμως σίριαλ βγες και μίλα επιτέλους senior.

ΥΓ. Από τα ονόματα που ακούγονται τα περισσότερα τα θεωρώ αποτυχίες. Ποιός Κίκε Φλόρες και ποιός Ράμος? Από αυτούς προτιμώ Λέμονη που λέει ο λόγος. Που στο κάτω κάτω είναι και ο πιο ανερχόμενος Έλληνας προπονητής. Αντίθετα τα ονόματα του Έμερι και του Μπιέλσα ταιριάζουν πιο πολύ με την φιλοσοφία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.

    χαιρετώ

Ο πεταλούδας

                                                                             

THE DREAMCATCHER

Καλησπέρα φίλοι μου,

Μία σημαντική εβδομάδα πέρασε τόσο για τις εγχώριες όσο και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Στο Champions League δεν έγινε το μεγάλο μπαμ και πλέον περιμένουμε τους δύο ημιτελικούς για να δούμε αν θα έχουμε el clasico menu στο Μόναχο ή αν κάποια από τις Μπάγερν, Τσέλσι καταφέρει να σπάσει το δίδυμο… Θα προσφέρουμε πλούσια αφιερώματα και αρθογραφία στον επόμενο γύρο, «σπάζοντας» το ρόδι για τον Απρίλιο που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπορέσαμε να είμαστε κοντά σας. Στα καθ’ ημάς ήδη έγινε γνωστό το ζευγάρι του τελικού Κυπέλλου, όπου θα συμμετάσχουν οι κατά τεκμήριο πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ελλάδας, ενώ ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Ατρόμητο που για να φτάσει μέχρι εδώ απέκλεισε μεταξύ άλλων τους φιλόδοξους ΠΑΟΚ και Άρη. Τώρα πια μένει να φανεί αν ο Μήτρογλου φυλάει και άλλες πιστολιές εναντίον του Ολυμπιακού, ή αν ο Βαλβέρδε πάρει 2^ο νταμπλ στην εν Ελλάδι καριέρα του!

Μιας και ο λόγος για Βαλβέρδε, άλλο ένα καλοκαιρινό σήριαλ με τον Ισπανό ξεκινάει και όλοι στο λιμάνι κρέμονται από τα χείλη του. Το έργο του στην ομάδα του Πειραιά είναι προφανώς το καλύτερο μετά την 1^η φυγή του Μπάγεβιτς το 1999 (παρεπιμπτόντως μην παραλείψετε να απολαύσετε το αφιέρωμα στις καλύτερες ομάδες της δεκαετίας 2000 – 10 στη σχετική ενότητα) και φαίνεται ότι κάτι έχει αφήσει ανολοκλήρωτο! Ο ίδιος θέλει πολύ να μείνει γιατί βλέπει τις ευνοϊκές προϋποθέσεις να φτάσει ψηλότερα του χρόνου στην Ευρώπη, ενώ κι οι ερυθρόλευκοι είναι ευχαριστημένοι με το συνδυασμό εμφανίσεων – αποτελεσμάτων της ομάδας, που κακά τα ψέμματα στο μεγαλύτερο μέρος οφείλεται στη φιλοσοφία Βαλβέρδε. Ας εστιάσουμε όμως στο αγωνιστικό πλάνο της νέας σεζόν, ανεξάρτητα αν παραμείνει στον πάγκο ο Βάσκος.

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μέγερι και Κάρολ είναι σίγουροι για τη νέα σεζόν. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ψάξει έναν Έλληνα πορτιέρο με διεθνείς παραστάσεις ώστε να ενισχύσει το εγχώριο στοιχείο και με προοπτική να γίνει ο αντι-Κάρολ στο μέλλον. Υπάρχει καλύτερη λύση από τον Σηφάκη, που μάλιστα μένει και ελεύθερος το καλοκαίρι?

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Στο κέντρο της άμυνας σίγουρη θεωρείται η παραμονή του Μέλμπεργκ, ενώ ο Σιόβας θα αποτελέσει τον αντι-Μαρκάνο που θα χαιρετήσει. Ο Αβραάμ θέλει να μείνει και οι σειρήνες του εξωτερικού δεν φαίνεται να του κεντρίζουν το ενδιαφέρον μέχρι τώρα. Αριστερά υπάρχει ο αμετακίνητος Χολέμπας και ο Ζαραδούκας. Μπακ-απ στα στόπερ οι Ποτουρίδης και Παπάζογλου. Το ερωτηματικό στα δεξιά είναι αν θα παραμείνει ο Τόρο, ο οποίος φέρεται ως πιθανό αντάλλαγμα για το Βιεϊρίνια. Αν φύγει στα υπόψιν είναι ο Σκόνδρας, αν ανανεώσει έχει κλείσει η άμυνα (ως δεξί μπακ λογίζεται και ο Μανιάτης) και πιθανόν να γίνει μόνο κίνηση για περιπτώσεις τύπου Μανωλά (νέος και …ελεύθερος).

ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΧΑΦ: Το μόνιμο πρόβλημα στον Πειραιά τα προηγούμενα χρόνια φαίνεται να βρίσκει γιατρειά με τη μετατόπιση του Μανιάτη στα χαφ και το μεστό παιχνίδι του Ορμπάιθ. Ο Ολυμπιακός αναμένεται να ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς του Ισπανού και να προσπαθήσει να αποκτήσει το Μακούν με χαμηλότερη ρήτρα. Αν συνυπολογίσουμε το Φέισα και τον Τάτο, που έχει κάνει καλή χρονιά, το κέντρο είναι φουλ. Ο Μοντέστο τα έφαγε τα ψωμιά του και δεν βλέπω να μένει. Αντίθετα δεν αποκλείω να γίνεται κίνηση για Φορτούνη, ο οποίος λογίζεται ως γηγενής από τις ακαδημίες των ερυθρόλευκων, κάτι που μετράει για τη λίστα τηςUEFA. Επίσης στη μεταγραφική λίστα των ερυθρόλευκων υπάρχουν δύο ελπιδοφόροι μέσοι από την Πορτογαλία ο Μασάδο και ο Αντρέ Κάστρο. Παρά την υπεροπλία σε αυτές τις θέσεις δεν αποκλείεται η προσθήκη ενός ακόμη αξιόλογου παίκτη.

ΔΕΚΑΡΙ: Σε αυτή τη θέση ο Ολυμπιακός αναμένεται να κάνει τη μια μεγάλη μεταγραφή του για να αντικαταστήσει τον Ιμπαγάσα. Πολλά ονόματα ακούγονται κυρίως από Αργεντινή και το καλοκαίρι θα είναι καυτό! Φουστέρ, Σουμπίνιο θα μείνουν για τους ειδικούς ρόλους, καθώς αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια…

ΕΞΤΡΕΜ: Αν μείνει ο Μιραλάς το αριστερό φτερό είναι δικό του. Ο Αμπντούν είναι τέλειος για 1^η αλλαγή και στα δύο άκρα και πλέον θεωρείται από τους χρήσιμους παίκτες στο λιμάνι. Ο Φετφατζίδης θα κλείνει τρύπες στα δεξιά, ενώ σίγουρη θεωρώ την αποχώρηση του Καζίμ. Άρα οι ερυθρόλευκοι ψάχνουν για σούπερ-παίκτη στα δεξιά τύπου Βιεϊρίνια. Καλή περίπτωση και ο δαίμονας Μεξικάνος Γκουαρντάντο από τα βασικά στελέχη της Λα Κορούνια, ο οποίος μένει ελεύθερος το καλοκαίρι.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κατά τη γνώμη μου αν κάποιος παίκτης πρέπει να πωληθεί το καλοκαίρι (όχι λόγω αξίας, αλλά γιατί υπάρχει ισάξιος αντικαταστάτης του εκ των έσω) ως επιχειρηματική κίνηση είναι ο Τζιμπούρ. Με τα χρήματα ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να ρίξει «χοντρό χαρτί» σε άλλες θέσεις (10άρι, εξτρέμ) και επιτέλους ήρθε ο καιρός να αξιοποιηθεί ο Μήτρογλου, ενώ μην ξεχνάμε και το Μιραλάς που διαπρέπει ως φορ. Ο Πάντελιτς μπορεί να μείνει με μειωμένο συμβόλαιο ως αναπληρωματικός, ενώ ο Ντιόγκο φιλότιμος μεν …χωρίς την αίσθηση του γκολ δε! Καλή περίπτωση ο Βαλντέζ για περιφερειακός κυνηγός αντί του Βραζιλιάνου.

Αυτές εν ολίγοις είναι κάποιες από τις κινήσεις που αν γίνουν (που πιστεύω ότι θα γίνουν) από τον Ολυμπιακό θα τον κάνουν να αλλάξει επίπεδο, εδραιώνοντας την κυριαρχία του εντός των συνόρων για πολλά χρόνια. Το στοίχημα όμως είναι ένα και λέγεται ευρωπαϊκή καταξίωση. Οι ερυθρόλευκοι οφείλουν να κυνηγήσουν αυτό το όνειρο!

Καλό Σ/Κ

Ο Καρχαρίας

                                                                             

ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Καλημέρα Αγγλόφιλοι μου! Πλησιάζουμε στο τέλος της στοιχηματικής σεζόν αφού όσο τελειώνουν οι αγωνιστικές τόσο πιο πολύ το παιχνίδι μου θα έχει τον χαρακτήρα του fun bet. Χωρίς πολλά πολλά τέσσερα πολύ ζόρικα παιχνίδια έβγαλα σήμερα.

Ξεκινάμε από Λιγκ 1 και το διπλό της Γουίκομπ στο Στηβενέιτζ. Η Γουίκομπ είναι ομάδα που δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη ειδικά στα εκτός έδρας. Τώρα τελευταία όμως, και με τις προσθήκες που έχει κάνει, βλέπω πως το πάει καλά το γράμμα. Δεν είναι τόσο τα διπλά σε Μπέρι και Έξετερ όσο οι εμφανίσεις που ήταν εμφατικές και πειστικές. Το παλεύει η ομάδα και φαίνεται αυτό στο γήπεδο. Από την άλλη η Στήβενέιτζ μου έχει σπάσει τα νεύρα με τις συνεχόμενες ισοπαλίες και μάλιστα πάντα βρίσκεται πίσω στο σκορ με 0-2 συνήθως ή 0-1 και στο τέλος ισοφαρίζει. Την κόντραρα με Τσέστερφιλντ και Χάντερσφιλντ και με ξενέρωσε με τις last minute ισοπαλίες. Θα το συνεχίσω και θα δείξει αν την πληρώσει το ξερό μου το κεφάλι ή τελικά έχω την τύχη με το μέρος μου. Διπλό στο 4.8.

Τα υπόλοιπα τρία ματς είναι από την Λιγκ 2. Ξεκινάω με τον άσσο της Μπέρτον. Έκανε επιτέλους την πολυπόθητη νίκη και της έφυγε το άγχος, Και μάλιστα δεν είχε και κακή απόδοση απέναντι στην Τζίλιγχαμ. Από τότε που άλλαξε προπονητή έχει δείξει καλά δείγματα και αρκετό πάθος. Η Κρόουλι πάει με πολλές απουσίες στην άμυνα και με παράδοση εναντίον της(δεν παίζει ποτέ μπάλα η παράδοσή αλλά το χρησιμοποιώ ίσως ως άλλοθι για να επιλέξω πιο εύκολα τον άσσο). Κλείνω προς Μπέρτον λοιπόν στο 4.6.

Ωραίο διπλό είναι και της Όλντερσοτ απέναντι στην Σριούσμπερι. Απόρθητο κάστρο το γήπεδο της Σριούσμπερι και αυτό βοηθάει την απόφαση μου να πάω δεξιά αφού δεν γίνεται να τερματίσει μια ομάδα αήττητη. Σιγά το επιχείρημα θα μου πείτε και με το δίκιο σας αλλά πιστεύω ότι ευνοούν και οι συγκυρίες αφού η Όλντερσοτ είναι σε καλό μομέντουν και ο προπονητής της προσφέρεται για τέτοιες μαγκιές. Διπλό στο 4.75.

Τέλος θα ποντάρω και στην Χέρεφορντ. Παίζει το τελευταίο της χαρτί απέναντι σε μια απογοητευμένη και αδιάφορη Ρόδεραμ αφού το τρένο των play off πέρασε και δεν γυρίζει πίσω. Στα εκτός είναι σκληρή η Χέρεφορντ και από τις δηλώσεις όλη την βδομάδα πείστηκα ότι οι παίχτες της θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Διπλαράκι στο 4.5.

Σουμάροντας πάμε σε τετράδα Γουίκομπ-Μπέρτον-Όλντερσοτ-Χέρεφορντ και ζητάμε δυάδες τετράδα. Καλό απόγευμα!

    χαιρετώ
ο πεταλούδας

                                                                            

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Καλημέρα πιστοί του SuperFootball,

με τους πρώτους αγώνες των προημιτελικών του Champions League να ολοκληρώνονται χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, με 3 ομάδες να έχουν τσεκάρει ήδη τα εισιτήρια για την επόμενη φάση και περιμένοντας καλύτερο θέαμα στο Καμπ Νου μετά το χθεσινό άναρχο και φλύαρο "κλωτσοσκούφι", η ειδησεογραφία επικεντρώνεται στην επόμενη μέρα των μεγάλων του ΠΟΚ.

Σήμερα θα σταθώ στο άρθρο του Πεταλούδα, αλλά πριν θα ήθελα να σας προϊδεάσω για το μεγάλο αφιέρωμα που ετοιμάζει στη σχετική ενότητα ο Σκηνοθέτης με θέμα τις καλύτερες και θεαματικότερες ελληνικές ομάδες στα χρόνια του Επαγγελματικού Πρωταθλήματος! Για να έχουμε πιο συγκρίσιμα μεγέθη, υπάρχει κατηγοριοποίηση ανά δεκαετία, ενώ τα κριτήρια για την τελική κατάταξη είναι ένας συνδυασμός του ποδοσφαίρου που απέδωσαν οι ομάδες και των αποτελεσμάτων - διακρίσεων που είχαν... Απαραίτητη διευκρίνιση ότι το δικό μας αφιέρωμα θα εστιάζει στις ομάδες και όχι στους προπονητές!

Όσον αφορά τα του Ολυμπιακού, σίγουρα η ομάδα του Μπλαχίν για την εποχή της και με δεδομένο ότι τα πέτρινα χρόνια στο λιμάνι συνεχίζονταν, απέδωσε καλό ποδόσφαιρο κάτω από αντίξοες συνθήκες. Με τη σοβιετική τριπλέτα Προτάσοφ - Σάβιτσεφ - Λιτόφτσενκο και πλειάδα αξιόλογων Ελλήνων παικτών, ο Θρύλος της διετίας 1991-93 άξιζε κάτι παραπάνω από ένα Κύπελλο. Το γεγονός όμως ότι δεν επιτεύχθηκε ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος, αποτελεί σοβαρό παράγοντα για να καταλάβει την 4η θέση στην επιλογή μου.

Ο Λεμονής δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του στη δεύτερη θητεία του, αλλά ήταν εκείνος που έδωσε νέα διάσταση στο ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Με μεγάλες εμφανίσεις εντός και εκτός έδρας έφερε τους ερυθρόλευκους μέχρι τους 16 του Champions League, πριν αποκλειστεί από τη μετέπειτα φιναλίστ Τσέλσι. Στο πρωτάθλημα κάποια άσχημα αποτελέσματα στοίχισαν τη θέση του, αλλά δεν του δόθηκε πίστωση χρόνου και πολύ πιθανόν αν έμενε στο τιμόνι της ομάδας να ήταν τελικά ο πρωτεργάτης ακόμη ενός πρωταθλήματος (σκεφτείτε φέτος να έδιωχνε ο Μαρινάκης τον Βαλβέρδε στο -5). 3η θέση στο σύνολο, αλλά η πιο μεστή ευρωπαϊκή πορεία των ερυθρόλευκων αν αναλογιστούμε και το μέγεθος των αντιπάλων.

Η ομάδα του Βαλβέρδε έχει προσφέρει μεγάλες στιγμές εντός και εκτός συνόρων. Παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση και παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από ό,τι είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας σε όλα τα ματς και ανελέητο πρέσινγκ. Όμως την τοποθετώ στη 2η θέση γιατί δεν έκανε το "μπαμ" που μπορούσε να κάνει και επειδή ο Ισπανός έχει αβάντα από τη διοίκηση και τον τύπο, κάτι που δεν το είχαν (τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό και στους δύο τομείς) οι προκάτοχοι του.

Το δικό μου νούμερο 1, αν και δεν είμαι μεγάλος φαν του συγκεκριμένου προπονητή, είναι η ομάδα του Μπάγεβιτς, η οποία συνδύασε το θεαματικό ποδόσφαιρο με την εδραίωση της κυριαρχίας των ερυθρόλευκων στην Ελλάδα μετά τα πέτρινα χρόνια και την επιτυχημένη ευρωπαϊκή παρουσία... Θυμίζουμε ότι ο Ολυμπιακός του Ντούσκο για 3 συνεχή χρόνια είχε ρεκόρ 6 - 1 στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και η έδρα του ήταν απροσπέλαστη για οποιονδήποτε αντίπαλο στην Ευρώπη. Και όλα αυτά αποδίδοντας ωραία μπάλα! Ο Θρύλος του Μπάγεβιτς ήταν αυτός που έφερε τη χαμένη αίγλη στο λιμάνι, που έκανε τους φιλάθλους ξανά υπερήφανους (έστω και με τη συνδρομή του Κόκκαλη).

Σας χαιρετώ

Ο Καρχαρίας