ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Καλημέρα Αγγλόφιλοι μου! Πλησιάζουμε στο τέλος της στοιχηματικής σεζόν αφού όσο τελειώνουν οι αγωνιστικές τόσο πιο πολύ το παιχνίδι μου θα έχει τον χαρακτήρα του fun bet. Χωρίς πολλά πολλά τέσσερα πολύ ζόρικα παιχνίδια έβγαλα σήμερα.

Ξεκινάμε από Λιγκ 1 και το διπλό της Γουίκομπ στο Στηβενέιτζ. Η Γουίκομπ είναι ομάδα που δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη ειδικά στα εκτός έδρας. Τώρα τελευταία όμως, και με τις προσθήκες που έχει κάνει, βλέπω πως το πάει καλά το γράμμα. Δεν είναι τόσο τα διπλά σε Μπέρι και Έξετερ όσο οι εμφανίσεις που ήταν εμφατικές και πειστικές. Το παλεύει η ομάδα και φαίνεται αυτό στο γήπεδο. Από την άλλη η Στήβενέιτζ μου έχει σπάσει τα νεύρα με τις συνεχόμενες ισοπαλίες και μάλιστα πάντα βρίσκεται πίσω στο σκορ με 0-2 συνήθως ή 0-1 και στο τέλος ισοφαρίζει. Την κόντραρα με Τσέστερφιλντ και Χάντερσφιλντ και με ξενέρωσε με τις last minute ισοπαλίες. Θα το συνεχίσω και θα δείξει αν την πληρώσει το ξερό μου το κεφάλι ή τελικά έχω την τύχη με το μέρος μου. Διπλό στο 4.8.

Τα υπόλοιπα τρία ματς είναι από την Λιγκ 2. Ξεκινάω με τον άσσο της Μπέρτον. Έκανε επιτέλους την πολυπόθητη νίκη και της έφυγε το άγχος, Και μάλιστα δεν είχε και κακή απόδοση απέναντι στην Τζίλιγχαμ. Από τότε που άλλαξε προπονητή έχει δείξει καλά δείγματα και αρκετό πάθος. Η Κρόουλι πάει με πολλές απουσίες στην άμυνα και με παράδοση εναντίον της(δεν παίζει ποτέ μπάλα η παράδοσή αλλά το χρησιμοποιώ ίσως ως άλλοθι για να επιλέξω πιο εύκολα τον άσσο). Κλείνω προς Μπέρτον λοιπόν στο 4.6.

Ωραίο διπλό είναι και της Όλντερσοτ απέναντι στην Σριούσμπερι. Απόρθητο κάστρο το γήπεδο της Σριούσμπερι και αυτό βοηθάει την απόφαση μου να πάω δεξιά αφού δεν γίνεται να τερματίσει μια ομάδα αήττητη. Σιγά το επιχείρημα θα μου πείτε και με το δίκιο σας αλλά πιστεύω ότι ευνοούν και οι συγκυρίες αφού η Όλντερσοτ είναι σε καλό μομέντουν και ο προπονητής της προσφέρεται για τέτοιες μαγκιές. Διπλό στο 4.75.

Τέλος θα ποντάρω και στην Χέρεφορντ. Παίζει το τελευταίο της χαρτί απέναντι σε μια απογοητευμένη και αδιάφορη Ρόδεραμ αφού το τρένο των play off πέρασε και δεν γυρίζει πίσω. Στα εκτός είναι σκληρή η Χέρεφορντ και από τις δηλώσεις όλη την βδομάδα πείστηκα ότι οι παίχτες της θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Διπλαράκι στο 4.5.

Σουμάροντας πάμε σε τετράδα Γουίκομπ-Μπέρτον-Όλντερσοτ-Χέρεφορντ και ζητάμε δυάδες τετράδα. Καλό απόγευμα!

    χαιρετώ
ο πεταλούδας

                                                                            

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Καλημέρα πιστοί του SuperFootball,

με τους πρώτους αγώνες των προημιτελικών του Champions League να ολοκληρώνονται χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, με 3 ομάδες να έχουν τσεκάρει ήδη τα εισιτήρια για την επόμενη φάση και περιμένοντας καλύτερο θέαμα στο Καμπ Νου μετά το χθεσινό άναρχο και φλύαρο "κλωτσοσκούφι", η ειδησεογραφία επικεντρώνεται στην επόμενη μέρα των μεγάλων του ΠΟΚ.

Σήμερα θα σταθώ στο άρθρο του Πεταλούδα, αλλά πριν θα ήθελα να σας προϊδεάσω για το μεγάλο αφιέρωμα που ετοιμάζει στη σχετική ενότητα ο Σκηνοθέτης με θέμα τις καλύτερες και θεαματικότερες ελληνικές ομάδες στα χρόνια του Επαγγελματικού Πρωταθλήματος! Για να έχουμε πιο συγκρίσιμα μεγέθη, υπάρχει κατηγοριοποίηση ανά δεκαετία, ενώ τα κριτήρια για την τελική κατάταξη είναι ένας συνδυασμός του ποδοσφαίρου που απέδωσαν οι ομάδες και των αποτελεσμάτων - διακρίσεων που είχαν... Απαραίτητη διευκρίνιση ότι το δικό μας αφιέρωμα θα εστιάζει στις ομάδες και όχι στους προπονητές!

Όσον αφορά τα του Ολυμπιακού, σίγουρα η ομάδα του Μπλαχίν για την εποχή της και με δεδομένο ότι τα πέτρινα χρόνια στο λιμάνι συνεχίζονταν, απέδωσε καλό ποδόσφαιρο κάτω από αντίξοες συνθήκες. Με τη σοβιετική τριπλέτα Προτάσοφ - Σάβιτσεφ - Λιτόφτσενκο και πλειάδα αξιόλογων Ελλήνων παικτών, ο Θρύλος της διετίας 1991-93 άξιζε κάτι παραπάνω από ένα Κύπελλο. Το γεγονός όμως ότι δεν επιτεύχθηκε ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος, αποτελεί σοβαρό παράγοντα για να καταλάβει την 4η θέση στην επιλογή μου.

Ο Λεμονής δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του στη δεύτερη θητεία του, αλλά ήταν εκείνος που έδωσε νέα διάσταση στο ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Με μεγάλες εμφανίσεις εντός και εκτός έδρας έφερε τους ερυθρόλευκους μέχρι τους 16 του Champions League, πριν αποκλειστεί από τη μετέπειτα φιναλίστ Τσέλσι. Στο πρωτάθλημα κάποια άσχημα αποτελέσματα στοίχισαν τη θέση του, αλλά δεν του δόθηκε πίστωση χρόνου και πολύ πιθανόν αν έμενε στο τιμόνι της ομάδας να ήταν τελικά ο πρωτεργάτης ακόμη ενός πρωταθλήματος (σκεφτείτε φέτος να έδιωχνε ο Μαρινάκης τον Βαλβέρδε στο -5). 3η θέση στο σύνολο, αλλά η πιο μεστή ευρωπαϊκή πορεία των ερυθρόλευκων αν αναλογιστούμε και το μέγεθος των αντιπάλων.

Η ομάδα του Βαλβέρδε έχει προσφέρει μεγάλες στιγμές εντός και εκτός συνόρων. Παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση και παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από ό,τι είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας σε όλα τα ματς και ανελέητο πρέσινγκ. Όμως την τοποθετώ στη 2η θέση γιατί δεν έκανε το "μπαμ" που μπορούσε να κάνει και επειδή ο Ισπανός έχει αβάντα από τη διοίκηση και τον τύπο, κάτι που δεν το είχαν (τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό και στους δύο τομείς) οι προκάτοχοι του.

Το δικό μου νούμερο 1, αν και δεν είμαι μεγάλος φαν του συγκεκριμένου προπονητή, είναι η ομάδα του Μπάγεβιτς, η οποία συνδύασε το θεαματικό ποδόσφαιρο με την εδραίωση της κυριαρχίας των ερυθρόλευκων στην Ελλάδα μετά τα πέτρινα χρόνια και την επιτυχημένη ευρωπαϊκή παρουσία... Θυμίζουμε ότι ο Ολυμπιακός του Ντούσκο για 3 συνεχή χρόνια είχε ρεκόρ 6 - 1 στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και η έδρα του ήταν απροσπέλαστη για οποιονδήποτε αντίπαλο στην Ευρώπη. Και όλα αυτά αποδίδοντας ωραία μπάλα! Ο Θρύλος του Μπάγεβιτς ήταν αυτός που έφερε τη χαμένη αίγλη στο λιμάνι, που έκανε τους φιλάθλους ξανά υπερήφανους (έστω και με τη συνδρομή του Κόκκαλη).

Σας χαιρετώ

Ο Καρχαρίας

ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΕΣ ΣYΓΚΡΙΣΕΙΣ

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Με αφορμή γκάλοπ γνωστού αθλητικού site σχετικά με το ποια ομάδα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είναι καλύτερη μεταξύ τον Ολυμπιακό του Μπλαχίν (1990-1993), της ομάδας του Μπάγιεβιτς (1997-2000), της δεύτερης θητείας του Λεμονή και αυτή του Βαλβέρδε .έχω να επισημάνω κάποια πράγματα.

Καταρχήν είναι ομάδες από διαφορετικές εποχές. Όχι τόσο μακρινές αλλά διαφορετικές. Επίσης πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ Ευρώπης και Ελληνικού πρωταθλήματος Ας τα πάρουμε με την σειρά όμως. Ο Ολυμπιακός του Μπλαχίν είχε παικταράδες στους κόλπους του. Μιλάμε για μεγάλα ονόματα και ότι καλύτερο κυκλοφορούσε από την ελληνική αγορά. Είναι γεγονός ότι έπαιξε μεγάλη μπάλλα σε πολλά παιχνίδια αλλά δεν είχε διάρκεια στην απόδοση της. Δεν έχανε ντέρμπι αλλά σκόνταφτε με τους μικρούς. Άξιζε ένα πρωτάθλημα αυτή η ομάδα αλλά κυνηγήθηκε πολύ από το τότε κατεστημένο. Στην Ευρώπη πλην μιας επικής πρόκρισης επί της Μονακό δεν έχει να επιδείξει κάτι το άξιο αναφοράς.

Η ομάδα της πρώτης θητείας του Μπάγιεβιτς ήταν η πιο εκρηκτική και η μεγαλύτερη σε διάρκεια. Αφού και όταν έφυγε ο Μπάγιεβιτς η ομάδα για χρόνια πήγαινε στον αυτόματο και κέρδιζε τα πρωταθλήματα. Η φουρνιά αυτή ανέδειξε τεράστια ονόματα. Δεν μιλάμε για φτασμένους παίχτες αλλά παίχτες που αναδείχτηκαν από τον Μπάγιεβιτς και άφησαν εποχή. Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Γιαννακόπουλος, Μαυρογενίδης, Αλεξανδρής είναι μερικοί από αυτούς. Πάνω στο χορτάρι ζωγράφιζε και περνούσε από παντού σαν σίφουνας. Πραγματικά έπαιξε το 4-4-2 όπως το παίζει η Μάντσεστερ. Τηρουμένων των αναλογιών πάντα. Παρόλα αυτά στην Ευρώπη κάπου σκόνταφτε κάτι της έλλειπε και ενώ έφτασε στην πηγή πολλές φορές νερό δεν ήπιε όμως. Έχει να επιδείξει μεγάλες νίκες πάντως όπως με Άγιαξ, το 3-3 με Ρεάλ που είναι σαν νίκη, το 1-0 με Πόρτο. Εκτός έδρας όμως ήταν απογοητευτικός ο απολογισμός και από εκεί ξεκίνησε και το λεγόμενο Ευρωπαϊκό κόμπλεξ.

Πάμε τώρα και στο Λεμονή. Είναι ο πρώτος που κατάλαβε τον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού και συνέβαλλε τα μέγιστα στο να αλλάξει το Ευρωπαϊκό ρουν του Ολυμπιακού. Τα παιχνίδια στην Βρέμη και στην Λάτσιο δείχνουν πως μια ελληνική ομάδα μπορεί να πάρει αποτελέσματα σε δύσκολες έδρες. Ήταν τα πρώτα διπλά του Ολυμπιακού στο Champions League και αυτά που έβαλαν της βάσεις για τις καλύτερες μέρες που ακολούθησαν. Το αποκορύφωμα για μένα ήταν η εμφάνιση μέσα στην Μαδρίτη στην ήττα με 4-2 από την Ρεάλ. Μιλάμε για πολύ μεγάλη μπάλα σε έναν αγώνα που έπαιζε με 10 από το 10λεπτό λόγο αποβολής του Τοροσίδη. Σε εκείνον τον αγώνα η Ρεάλ έφτυσε αίμα στην κυριολεξία για να κερδίσει στο τέλος και ενώ κινδύνεψε ουκ ολίγες φορές. Πραγματικά η τακτική σε εκείνο το παιχνίδι ήταν υποδειγματική και καταδεικνύει πως ο Λεμονής είχε πιάσει το Ευρωπαϊκό νόημα. Αξίζει να σημειωθεί ότι έμεινε και αήττητος και εντός απέναντι σε Ρεάλ, Λάτσιο, Βέρντερ και Τσέλσι. Εντός συνόρων παρότι η εικόνα δεν ήταν η ανάλογη κατάφερε να πάρει τα πρωταθλήματα και μάλιστα με 3άρα μέσα στην Τούμπα, αήττητος στα ντέρμπι (χαρακτηριστικό του Λέμονη αυτό) ενώ φιλοδώρησε με μια 4αρα στο κύπελλο τον ΠΑΟ. Το θέαμα στους περισσότερους ελληνικούς αγώνες δεν ήταν ανάλογο του Ευρωπαϊκού.

Η τωρινή ομάδα του Βαλβέρδε είναι ίσως η πιο δουλευμένη. Ομάδα που δεν στηρίζεται στις μονάδες αλλά στο σύνολο. Έχει γίνει ομάδα με σφραγίδα του προπονητή. Παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στο ελληνικό πρωτάθλημα και ίσως το καλύτερο που έχουμε δει με τα μάτια μας την τελευταία 20ετία. Βοηθήθηκε βέβαια και από την ανυπαρξία των άλλων αφού στην ουσία παίρνει 2 χρόνια το πρωτάθλημα στο περπατητό. Δεν έχει βρει την πραγματική αντίσταση. Αυτό όμως που πιστώνεται στον Βαλβέρδε είναι η φετινή ευρωπαϊκή πορεία. Η ομάδα έκανε φοβερές εμφανίσεις, κράτησε το μηδέν στην άμυνα στα τελευταία 3 εκτός έδρας παιχνίδια. Δύο γκολ δέχτηκε μόνο στο Εμιράτς σε ένα παιχνίδι που μπορούσε άνετα να πάρει το Χ, και στο καταραμένο με την Μέταλιστ. Η ομάδα αυτή έχει αποκτήσει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία και με τις κατάλληλες προσθήκες θα αφήσει εποχή.

Καταλήγοντας πιστεύω ότι ένα κράμα από την ομάδα του Λεμονή και του Βαλβέρδε είναι ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στην ιστορία του. Μετά έρχεται ο Μπάγιεβιτς ο οποίος όμως έβαλε τις βάσεις για ότι ακολούθησε και μετά ο Μπλαχίν που δυστυχώς είχε την ατυχία να πέσει σε μέρες διοικητικής ανυπαρξίας για τον Ολυμπιακό.

   χαιρετώ
ο πεταλούδας

                                                                                        

Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΦΛΕΓΕΤAI

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλημέρα φίλοι μου,

επιστροφή σήμερα στη μάχη του Champions League και όλα τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης στρέφονται στα 4 παιχνίδια της προημιτελικής φάσης, τα οποία αναμένονται πλούσια σε συγκινήσεις και θέαμα! Ας δούμε όμως αναλυτικά τι επιφυλάσσει το σημερινό και αυριανό μενού σε 4 μεσογειακά γήπεδα (ΓΣΠ, Ντα Λουζ, Βελοντρόμ και Σαν Σίρο):

ΑΠΟΕΛ – Ρεάλ Μ.

Το νησί της Αφροδίτης κινείται σε ρυθμούς ΑΠΟΕΛ και μένει να δούμε αν η ομάδα του Ιβάν «του τρομερού» Γιοβάνοβιτς έχει κι άλλους άσους στο μανίκι της! Η Ρεάλ θα πάει με το τουπέ της στη Λευκωσία και ίσως το πληρώσει αυτό… Αν ο Μουρίνιο αποφασίσει να ξεκουράσει βασικούς του παίκτες ενόψει της δύσκολης συνέχειας στην Primera ή δεν τους δώσει να καταλάβουν τη δυσκολία του αγώνα, μπορεί να έχουμε κηδείες ξανά στο στρατόπεδο των Μαδριλένων, που έχουν 10 χρόνια να δουν προκοπή στην Ευρώπη. Το σίγουρο είναι ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν θα δώσει χώρους και θα δούμε πολλά μαν του μαν για να μπλοκαριστούν τα ατού της Ρεάλ. Το ματς είναι ύπουλο και μόνο αν οι μερένγκες σκοράρουν στο Α μέρος θα νιώσουν άνετα… Οι κυανοκίτρινοι θα πάνε σε αργό τέμπο, να κρατήσουν το 0 πίσω και αν έρθει ένα γκολ (κυρίως από στημένη φάση) έχει καλώς! Προσωπικά δεν βλέπω ο ΑΠΟΕΛ να ανοίγεται ακόμη κι αν μείνει πίσω στο σκορ. Σημαντικό ρόλο θα παίξει η τριπλέτα Μαντούκα – Χαραλαμπίδη – Αΐλτον να κρατήσει μπάλα μπροστά και να δημιουργήσει κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις για την εστία του Κασίγιας. Από την άλλη αν οι Ρονάλντο, Μπενζεμά και Σία είναι σοβαροί πρέπει να καθαρίσουν το παιχνίδι από νωρίς… Πρόβλεψη? 0 – 2

Μπενφίκα – Τσέλσι

Οι Αετοί πετάνε και πάλι ψηλά και έχουν την ευκαιρία μετά από 22 χρόνια να φτάσουν στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης! Περνώντας σχετικά εύκολα το σκόπελο της Ζενίτ, η Μπενφίκα έχει την ευκαιρία να πάρει σκορ – πρόκρισης στην καυτή έδρα της απέναντι στην εφτάψυχη αλλά ασταθή Τσέλσι… Σίγουρα μαζί με το Μίλαν – Μπαρτσελόνα είναι τα πιο αμφίρροπα ζευγάρια των προημιτελικών. Η Τσέλσι στην προηγούμενη φάση γύρισε από την κόλαση του Σαν Πάολο στον παράδεισο του Στάμφορντ Μπριτζ. Με τον Ντι Ματέο να αλλάζει την ψυχολογία και να παίρνει το 100% από τις βεντέτες Ντρογκμπά και Λαμπάρντ, οι Μπλε φαντάζουν το φαβορί. Το σκληροτράχηλο κέντρο με μπροστάρη τον Εσιέν θα κρίνει πολλά, ενώ σημείο – κλειδί θα αποτελέσουν και τα ακραία μπακ, καθώς η Μπενφίκα αρέσκεται να παίζει από τα πλάγια. Ο Ζέσους αναμένεται να παρατάξει την ομάδα του με επιθετικούς προσανατολισμούς, προσέχοντας όμως και τα νώτα της. Ο Γκαϊτάν είναι σε φόρμα και θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα του απέναντι στον πιο «βαρύ» Ιβάνοβιτς. Η άμυνα, όπου δεσπόζει η μορφή του ογκόλιθου (αλλά αργού) Λουιζάο, δεν εμπνέει μεγάλη σιγουριά και λογικά θα μένει πίσω χωρίς ιδιαίτερες πρωτοβουλίες στην ανάπτυξη. Αν ο Καρντόσο είναι σε καλή μέρα, η πλάστιγγα θα γείρει υπέρ των Αετών. Πρόβλεψη? 2 – 1

Μαρσέιγ – Μπάγερν

Η Ολιμπίκ έχει άστρο φέτος και κατόρθωσε να φτάσει μέχρι τους 8 κάνοντας ανατροπές στο 80+ με Ντόρτμουντ και Ίντερ… Χωρίς να πείθει με την απόδοση της, συνήθως «κοιμίζει» τον αντίπαλο της και χτυπάει σαν κόμπρα στο τέλος! Εμβληματική μορφή στο χώρο του κέντρου ο Αλού Ντιαρά, ο οποίος κάνει για 2 χαφ, ενώ ο δαίμονας Βαλμπουενά είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει μεσοεπιθετικά η Μαρσέιγ. Ακόμα πάντως περιμένουμε να δούμε κάτι από τον «πολύ» Ρεμί και τον Αγιού. Η Μπάγερν τρόμαξε με τη Βασιλεία, αλλά ξέσπασε στην Alianz Arena με τα 7 γκολ, δείχνοντας ότι μπορεί να σταθεί απέναντι στις …ισπανικές υπερδυνάμεις! Ο Γκόμεζ είναι καυτός και πάνω του στηρίζουν πολλά οι Βαυαροί στο επιθετικό κομμάτι ενώ περιμένουν και ένα μεγάλο παιχνίδι από το Σβαϊνστάιγκερ, αν τελικά αγωνιστεί. Το Βελοντρόμ φέτος δεν θυμίζει το κάστρο παλαιότερων ετών και η Μπάγερν θα πάει να πάρει τη νίκη που θα τη φέρει ακόμη πιο κοντά στο φετινό της στόχο! Πρόβλεψη? 1 – 1

Μίλαν - Μπαρτσελόνα

Η μητέρα των μαχών των προημιτελικών, ένας πρόωρος τελικός ανάμεσα σε δύο μεγαθήρια της Ευρώπης, με τις δύο ομάδες να έχουν ανοικτούς λογαριασμούς από τη φάση των ομίλων. Οι ροσονέρι δείχνουν ανανεωμένοι και φρέσκοι με τον Μπόατενγκ να δίνει το απρόοπτο στο κέντρο και τον Ιμπραΐμοβιτς να σκοράρει κατά ριπάς! Σίγουρα ο Σουηδοβόσνιος κάτι θα θέλει να αποδείξει στον Γκουαρντιόλα… Η Μίλαν είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, όπως φάνηκε στις αναμετρήσεις με την Άρσεναλ. Αρχικό μέλημα να μπλοκάρει το passing game των μπλαουγκράνα και να μην αφήσει το Μέσι να κάνει το παιχνίδι του. Θα χρειαστεί μηχανάκια στον άξονα και ανελέητο pressing. Η Μπαρτσελόνα θα πάει στο Σαν Σίρο με οδηγό τον τελευταίο μεταξύ τους αγώνα και το Μέσι σε δαιμονιώδη φόρμα! Ο μικρός μάγος συνεχίζει τα έκτροπα και δεν σταματάει να βρίσκει τα αντίπαλα δίκτυα… Δεν καταλαβαίνει ούτε από σκληρά μαρκαρίσματα, ούτε από τίποτα. Κοντά του και ο Φάμπρεγας που εξελίσσεται σε ένα πακέτο Τσάβι - Ινιέστα μαζί, συνεισφέροντας τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του. Αν η Μίλαν δεν καταφέρει να περιορίσει τη δράση τους δύσκολα τα πράματα! Πρόβλεψη? 1 – 2

Καλή εβδομάδα

Ο Καρχαρίας

                                                                             

ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Καλημέρα φίλοι μου! Ανοίγει ο καιρός και όσο γίνεται ανοιξιάτικός τόσο καταλαβαίνουμε ότι η στοιχηματική σαιζόν πλησιάζει στο τέλος της. Τουλάχιστον για τα παιχνίδια της Αγγλίας. Κρίνονται πολλά σε αυτή την στροφή στις Αγγλιδούλες και πάμε να δούμε τι βγάλαμε.

Από Premier το μόνο παιχνίδι που βλέπω είναι και κάπως ρισκαδόρικο. Για το Μπόλτον – Μπλάκμπερν μιλάω. Είναι παιχνίδι ειδικών συνθηκών λόγο της περίπτωσης του Μουάμπα. Δεν ξέρουμε αν το γεγονός αυτό συσπειρώσει ή αποδυναμώσει ψυχικά τους παίχτες της Μπολτον. Σαν ματς είναι καθαρό εξάποντο. Ο θάνατος σου η ζωή μου. Ματς τελευταία ζαριά και σε τέτοια ματς δύσκολα μπλέκω αλλά από τις δηλώσεις όλη την βδομάδα νομίζω ότι οι παίχτες της Μπόλτον θέλουν την νίκη να την αφιερώσουν στον Μουάμπα και θα σκιστούν στο γήπεδο για να τα καταφέρουν. Άσσος λοιπόν που βρίσκεται στο 2.45.

Από Championship θα πάω με το διπλό της Μπλάκπουλ. Προέρχεται από συγκλονιστικό ματς και 3-3 με την Λέστερ ισοφαρίζοντας στο 90. Θα ήταν άδικο όμως να έχανε αφού ήταν εξαιρετική. Ο Χαλογουέι μετά τις δύο συνεχόμενες ήττες από Ντέρμπι και Πίτερμπρο έχει τσιτώσει τους παίχτες του και η αντίδραση ήταν άμεση όπως φάνηκε και με Μπραίτον και με Λέστερ. Από την άλλη η Ρέντινγκ είναι ίσως η καλύτερη ομάδα του δεύτερου γύρου αλλά στα τελευταία βγάζει ένα μπούκωμα  με αποκορύφωμα την ήττα με 3-1 στο Πίτερμπρο. Σίγουρα θα γίνει ένα σκληρό παιχνίδι μεταξύ δυο διεκδικητών της ανόδου αλλά εγώ θα πάω νε την Μπλάκπουλ στο 4 ή 2.85 draw no bet.

Στην league two είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία της Ντάγκεναμ για σωτηρία. Παίζει εντός με την Άκριγκτον. Στα πρόσφατα παιχνίδια της δεν είναι κακή και ειδικά στο τελευταίο με την Μπαρνέτ άξιζε κάτι παραπάνω από το 2-2. Η Άκριγκτον δεν είναι φόβητρο και είναι εντελώς αδιάφορη. Οι παίχτες του Στιλ θα μπουν με το μαχαίρι στα δόντια και νομίζω αξίζει ο άσσος στο 2.4.

Σουμάροντας πάμε σε μονά την Μπόλτον και την Μπλάκπουλ με καλή μίζα. Την Μπλάκπουλ οι μη τολμηροί μπορούν να την παίξουν όπως είπαμε και draw no bet  ώστε σε περίπτωση ισοπαλίας να πάρουν τα λεφτά του πίσω. Παίζουμε και με μέτρια μίζα την τριάδα καρφωτή. Δηλαδή Μπόλτον-Μπλάκπουλ-Ντάγκεναμ.

 

     χαιρετώ

Ο πεταλούδας

                                                                                

ΗΤΑΝ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΚΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΟ.......

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Έχουν περάσει 5 μέρες από το ντέρμπι του ΟΑΚΑ και τώρα που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός ας πούμε λίγα πράγματα για τα επεισόδια. Από ότι φαίνεται  όλα ήταν κανονισμένα. Θα γίνονταν επεισόδια είτε κέρδιζε είτε έχανε ο ΠΑΟ. Αυτοί που έκαναν ότι έκαναν  ήταν αποφασισμένοι να τα κάνουν γυαλιά καρφιά. Να τα σπάσουν όλα. Υπάρχει μια βεντέτα μεταξύ οπαδών του Παναθηναϊκού και της αστυνομίας. Μια βεντέτα που ξεκίνησε από την Λειβαδιά  συνεχίστηκε με το αναίτιο ντου της αστυνομίας στον κεντρικό σύνδεσμο της  θύρας 13 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και κορυφώθηκε στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής με όλα όσα είδαμε.

Πριν το ματς του ΠΑΟ με τον Λεβαδειακό αν θυμάστε είχαμε σοβαρά επεισόδια που οδήγησαν στην τιμωρία του τριφυλλιού με μια αγωνιστική κεκλεισμένων των θυρών (η ήττα απέναντι στον ΠΑΟΚ με 0-2). Η αστυνομία σύμφωνα με μαρτυρίες παρευρισκομένων εσκεμμένα είχε κλειστές της πόρτες του γηπέδου για να μπουν καθυστερημένα οι πράσινοι οπαδοί στο γήπεδο. Είχαν προηγηθεί οι συμπλοκές τους όμως με αθίγγανους της περιοχής που οδήγησαν σε πυροβολισμό και ελαφρύ τραυματισμό ενός οπαδού. Στην συνέχεια μια βδομάδα πριν το ντέρμπυ η αστυνομία εισέβαλε στο σύνδεσμο της θύρας 13 και έκαναν συλλήψεις και τα έκαναν γης μαδιάμ. Αυτό το κράτησαν μανιάτικο οι οπαδοί του ΠΑΟ και στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ πήγαν αποφασισμένοι να πάρουν την ρεβάνς από την αστυνομία. Όλα αυτά που πέρασαν μέσα, τα πολεμοφόδια, οι μολότοφ, τα πετρέλαια και όλα τα άλλα δεν τα πέρασαν για τους Ολυμπιακούς ούτε για τους δικούς τους αλλά για να κάψουν το γήπεδο και να πλακωθούν με τους αστυνομικούς.

Είναι φανερό ότι αυτή η βεντέτα καλά κρατεί και το θέμα είναι ότι ο μόνος ζημιωμένος είναι ο ΠΑΟ. Δεν υπάρχει ισχυρή διοίκηση και όλοι αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα εις βάρος της ομάδας. Αν υπήρχε μια ισχυρή διοίκηση έχετε την εντύπωση ότι θα γίνονταν τίποτα από όλα αυτά? Δεν νομίζω. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτά έγιναν και με την καθοδήγηση ανθρώπων εντός του ΠΑΟ. Αν συμβαίνει αυτό αργά η γρήγορα θα φανούν και τότε θα λογοδοτήσουν στο λαό του ΠΑΟ και οι συνέπειες γι αυτούς θα είναι οδυνηρές.

 

    χαιρετώ

Ο πεταλούδας

                                                                                   

ΤΕΣΤ Π.Α.Π.

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλημέρα φίλοι μου,

Με το πρωτάθλημα να πλησιάζει στην τελική ευθεία και τον Ολυμπιακό να είναι ουσιαστικά πρωταθλητής, το ενδιαφέρον στρέφεται πλέον στη μάχη για την είσοδο στα play-off και στην ουρά του βαθμολογικού πίνακα. Τον επόμενο μήνα θα ακολουθήσει πλούσια αρθογραφία για το φινάλε της σεζόν, το οποίο αναμένεται συναρπαστικό σε αυτά τα δύο μέτωπα… Όμως αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην επικαιρότητα αφενός η τιμωρία του Παναθηναϊκού, αφετέρου η δυσμενής οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το τριφύλλι, μαζί με άλλους δύο ιστορικούς συλλόγους, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Το μέλλον τους κρίνεται τους προσεχείς μήνες και πλέον στα στρατόπεδα των τριών ομάδων όλοι έχουν «πέσει με τα μούτρα» στην προσπάθεια να εξασφαλιστεί η πολυπόθητη αδειοδότηση από την UEFA, προκειμένου να μην χαθεί άλλη μια πηγή εσόδων (συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις). Ας δούμε όμως τι επιφυλάσσει αυτό το ιδιότυπο τεστ Π.Α.Π. (Παναθηναϊκός – ΑΕΚ – ΠΑΟΚ) για τους τρεις μνηστήρες, με την απαραίτητη επισήμανση ότι εστιάζουμε στο αγωνιστικό κυρίως κομμάτι, όπως συνηθίζουμε σε αυτό το blog…

Παναθηναϊκός: Οι πράσινοι δεν διάγουν τις καλύτερες μέρες τους εντός αγωνιστικών χώρων, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν και την απειλή της UEFA… Πρώτο μέλημα θα είναι να βρεθούν τα χρήματα για να καλυφθούν οι «τρύπες» στο οικονομικό και αν εξασφαλιστεί η συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για την επόμενη σεζόν, τότε το τριφύλλι θα φορτσάρει για την κατάκτηση της 2^ης θέσης και τη συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League. Σίγουρα βρίσκεται σε καλύτερη θέση από τις άλλες ομάδες κυρίως λόγω βαθμολογικής διαφοράς, αρκεί οι μέτοχοι να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να «βγουν μπροστά». Το μοντέλο επιβίωσης είναι ένα πλέον: Επένδυση σε νέους παίκτες πλαισιωμένοι από ένα κράμα φιλόδοξων και έμπειρων ξένων, όλοι τους με συμβόλαια κάτω των €500 χιλ. Με πολλούς από το σημερινό ρόστερ να είναι υπ’ ατμόν λόγω λήξης συμβολαίων (Κοτσόλης, Σιμάο, Καντέ, Σπυρόπουλος, Σαριέγκι, Κουίνσι, Πετρόπουλος), άλλους να είναι καθοδόν για άλλες πολιτείες (Νίνης), ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία να «ελαφρύνει» το μπάτζετ του και με τα έσοδα από την πώληση παικτών όπως οι Λέτο, Μπουμσόνγκ (ή και Καπίνο) να σχεδιάσει την επόμενη σεζόν, βασιζόμενος σε έναν ελπιδοφόρο κορμό αποτελούμενο από τους Καρνέζη, Βύντρα, Μαρίνο, Μπιάρσμιρ, Βιτόλο, Κατσουράνη, Ζέκα, Μαυρία, Χριστοδουλόπουλο, Κλέιτον και Τοτσέ. Με έναν καλό προπονητή και έξυπνες προσθήκες από την ελληνική (ελκυστικές περιπτώσεις των Τζαβέλλα ως δανεικός, Ταυλαρίδη, Ανάκογλου) και διεθνή αγορά (με ελεύθερους), το τριφύλλι μπορεί σιγά – σιγά να ορθοποδήσει και να ατενίσει το μέλλον με αισιοδοξία…   

ΑΕΚ: Ο δικέφαλος βρίσκεται με το ένα πόδι στο γκρεμό… Μπορεί να φαίνεται ότι γλιτώνει τον υποβιβασμό και με τα €2 εκατ. (αγνώστου προελεύσεως) να παίρνει προσωρινή ανάσα, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η UEFA θα είναι γενναιόδωρη και θα της επιτρέψει να συμμετάσχει στα ευρωπαϊκά κύπελλα της επόμενης σεζόν. Με τους παίκτες να παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, είναι κατόρθωμα το πώς αυτή η ΑΕΚ φιγουράρει στην πρώτη 5άδα. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ… Αν οι κιτρινόμαυροι συνεχίσουν να φυτοζωούν και δεν πάρουν γενναίες αποφάσεις (εκτός κι αν βρεθεί ένας «τρελός» επενδυτής), τότε θα πορευτεί του χρόνου με ένα ρόστερ που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που στις αρχές της δεκαετίας 90 έπαιξε διαστημική μπάλα! Χωρίς παίκτες που μπορούν να αποφέρουν σοβαρά έσοδα από μια πιθανή πώληση τους (πλην Μάκου), με τους Δέλλα, Λύμπε έτοιμους να κρεμάσουν τα παπούτσια τους και το Μανωλά να φεύγει ελεύθερος, quo vadis ΑΕΚ? Αν δεν χαθεί και ο Λεονάρντο, η νέα ομάδα θα στηριχτεί πάνω του με συμπαραστάτες τους Σιαλμά, Κλωναρίδη, Καράμπελα, Αραμπατζή και Καφέ. Ο δικέφαλος θα πέσει επίπεδο και φυσικά δεν θα υπάρχουν συμβόλαια τύπου Γκούντγιονσεν και Γκερέιρο. Το ταβάνι της στις μεταγραφές (αν επιτραπούν τελικά) θα είναι παίκτες όπως οι Μάρτιν, Ούσερο, Σκούφαλης, Πουλίδο.

ΠΑΟΚ: Ο δικέφαλος του Βορρά βρίσκεται ήδη σε πορεία εξυγίανσης και ευελπιστεί ότι θα πάρει άδεια από την UEFA για να συνεχίσει τις επιτυχημένες πορείες των προηγούμενων ετών. Ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο φέτος, θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το – 3 του Παναθηναϊκού μήπως καταφέρει και του κλέψει τη 2^η θέση! Θυμίζω ότι όποια ομάδα περάσει τον προκριματικό γύρο του Champions League, προκρίνεται κατευθείαν στους ομίλους του Europa με εγγυημένα έσοδα. Ο ΠΑΟΚ έχει τη σιγουριά που προσφέρει ο Μπόλονι στον πάγκο και ο Βρύζας στη διοίκηση. Το μέλλον του δεν είναι τόσο δυσοίωνο, καθώς μετά την πώληση Βιεϊρίνια έρχεται και αυτή του Κλάους Αθανασιάδη… Με κορμό για την επόμενη χρονιά που θα αποτελείται από ένα κράμα νέων και έμπειρων παικτών (Γλύκος, Σταφυλίδης, Μαλεζάς, Τσιρίλο, Λίνο, Λαζάρ, Γκαρσία, Φωτάκης, Γεωργιάδης, Γιάννου, Σαλπιγγίδης) και με ενίσχυση σε καίριες θέσεις με ποιοτικούς και οικονομικούς παίκτες (Λεάλ, Π. Καπετάνος, Παπουλής), ο δικέφαλος του Βορρά θα είναι έτοιμος για νέες πτήσεις! Προβλέπεται ένα καυτό καλοκαίρι για όλους φέτος…

Καλό Σ/Κ

Ο Καρχαρίας

                                                              

                                                                        

ΟΙ 3 ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΝΔΟΡΑ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Γεια σας και πάλι φίλοι μου,

Πολλά μεσολάβησαν αυτό το 3ήμερο - φωτιά ενώ παρακολουθούσα τα ποδοσφαιρικά δρώμενα μακριά από την Αθήνα, γεμίζοντας τις μπαταρίες μου… Μετά τον αποκλεισμό σοκ που υπέστη ο φιλόδοξος Ολυμπιακός την προηγούμενη Πέμπτη, σε μια διαδρομή παράδεισος – κόλαση που είχαμε χρόνια να δούμε, ήρθε το πολυσυζητημένο κυριακάτικο ντέρμπι των αιωνίων! Δεν πρόκειται να σας πω ούτε για τα επεισόδια, τα οποία ήταν λίγο πολύ αναμενόμενα βάσει της εξέλιξης του παιχνιδιού, ούτε για την «επόμενη μέρα» της καταστροφής. Εδώ μιλάμε μόνο για μπάλλα!

Ξεκινώντας από τον Ολυμπιακό της Πέμπτης έχω μόνο να πω ότι αν είχε γίνει καλύτερη διαχείριση δυνάμεων μετά το 1 – 0, ακόμα και οι απουσίες των Ιμπαγάσα – Μανιάτη δεν θα έπαιζαν κανένα ρόλο. Οι ερυθρόλευκοι πλήρωσαν την έλλειψη φρεσκάδας τα τελευταία λεπτά, τότε που η Μέταλιστ ανέβαζε στροφές, την απουσία του Μέλμπεργκ με το καθαρό μυαλό και την απειρία του Μέγερι που μετά την απόκρουση του πέναλτι μάλλον βρέθηκε στα ουράνια, πριν προσγειωθεί απότομα στις δύο επόμενες φάσεις! Όσο για την έλλειψη ομαδικότητας, που έχει εξαπλωθεί μετά τους Τζιμπούρ, Μιραλάς και σε άλλους παίκτες του Ολυμπιακού, πλέον όλοι θα έχουν καταλάβει ότι αν ο πρώτος αγώνας είχε λήξει 0 – 2 ή στον επαναληπτικό έμπαινε και 2^ο γκολ, προτιμώντας την εύκολη πάσα αντί της εξεζητημένης τελικής προσπάθειας, όλα τα παραπάνω θα ήταν για λαϊκή κατανάλωση, αφού ο Ολυμπιακός θα είχε ήδη προκριθεί… Προς γνώση και συμμόρφωση.

Πάμε όμως και στα του ντέρμπι… Αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός που θα έδινε και την ψυχή του για το πρωτάθλημα? Άνευροι παίκτες που έψαχναν να διαμαρτυρηθούν σε κάθε φάση, κανένα ίχνος πρωτοβουλίας εκτός από κάποιες ημιτελείς ενέργειες των Κουίνσι, Χριστοδουλόπουλου, ένας Φερέιρα σαν να είχε στερέψει από ιδέες επιστρατεύοντας μέχρι και τον Καραγκούνη για να γυρίσει το ματς και ο «πολύς» Κατσουράνης χαμένος …όχι στη μετάφραση αλλά κάπου στο χώρο του κέντρου. Είναι κρίμα για το φετινό τριφύλλι, που στις 22 πρώτες αγωνιστικές φάνταζε ανίκητο από τα άπειρα προβλήματα του, να μην μπορεί να πάρει ούτε 1 βαθμό σε τρία συνεχή ντέρμπι, παραδομένο στο δικό του κακό εαυτό. Πλέον με την ψυχολογία στο ναδίρ, οι πράσινοι απειλούνται να χάσουν και τη 2^η θέση στα play-off.

Από την άλλη ο Ολυμπιακός, έπρεπε μέσα σε λίγες μέρες να ξεπεράσει τη σωματική αλλά κυρίως ψυχολογική του κόπωση για να πάρει έστω τον 1 βαθμό. Ο Βαλβέρδε φοβήθηκε το ματς και παρέταξε μια ενδεκάδα με αποκλειστικό σκοπό να μην αφήσει κανένα κενό και όποτε δοθεί η ευκαιρία να χτυπήσει με τους ξεκούραστους Καζίμ και Αμπντούν. Μεγάλη συμβολή σε αυτό το παιχνίδι είχε ο Ορμπάιθ ο οποίος και ήλεγχε το ρυθμό της ομάδας του και αναχαίτιζε σαν κυματοθραύστης τις προσπάθειες των αντιπάλων. Το τελικό αποτέλεσμα είναι δίκαιο και πλέον οι ερυθρόλευκοι επικεντρώνονται στο κύπελλο και στην επόμενη σεζόν… Το ερώτημα είναι με ή χωρίς το Βαλβέρδε? Όσα κι αν ακούγονται, ο Βάσκος δεν θα βρει αλλού καλύτερα!

Σας χαιρετώ

Ο (επανακάμψας) Καρχαρίας

                                                                               

Στο Μυδράλιο του...DJANGO

Oλυμπιακού το Ανάγνωσμα.....και το γατάκι ΑΛΓΕΡΙΑΣ.....

Γεια σας μάγκες, σήμερα θα μιλήσουμε για τα δυο παιχνίδια ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΜΕΤΑΛΙΣΤ και ΠΑΟ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ....έστω και καθυστερημένα...πάμε λοιπόν:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΜΕΤΑΛΙΣΤ:

Το να κάτσω να τα ρίχνω στο VALVERDE δεν θα το κάνω....εγώ τζάμπα μάγκας δεν γίνομαι...ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ χωρίς να χρειάζεται να πάει το παιχνίδι σε μια ζαριά (μιας και είχε το αποτέλεσμα από την Ουκρανία) το παίξε μάγκικα και αντρίκεια για ντόρτια ή εξάρες...όμορφα και τζογαδόρικα....ανεβάζοντας στα ύψη την αδρεναλίνη όλων....εγώ από τη φύση μου είμαι άτομο τζογαδόρικο επομένως δεν πρόκειται να πάω κόντρα στον Ισπανό σε αυτό....ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έπαιζε το παιχνίδι της ιστορίας του...επέβαλε από την αρχή ένα ξέφρενο ρυθμό κάνοντας το γήπεδο να παραληρεί από τέρψη...η μπάλλα κάτω με κάθετες, πλαγιοκοπήσεις ακατάπαυστες, πρέσινγκ ανελέητο, τα πλάγια μπακ γίνονταν επιθετικά χαφ κτλ.. έκανε τη ΜΕΤΑΛΙΣΤ να φαίνεται ομαδούλα της σειράς, τετ-α-τετ ανεπανάληπτα, τρία δοκάρια, πουτάνα όλα τα έκαναν οι ερυθρόλευκοι,....το ημίχρονο τελείωσε και μου λέει ένας φίλος, DJANGO σήμερα οι λιμανίσιοι πάνε φούλ για ημιτελικά....τον κοίταξα και του είπα μάγκα ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μόλις αποκλείστηκε...με κοίταξε με απορία και ειρωνική χλεύη....απλά πράγματα...ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ παρέδωσε πνεύμα μετά το 40....εκεί στάθηκε άτυχος...είχε σημειώσει μόλις ένα goal ενώ έπρεπε να είχε βάλει τουλάχιστον τρία βάση απόδοσης του....το δεύτερο ημίχρονο ήταν τυπική διαδικασία...οι τραυματισμοί ήρθαν από την υπερπροσπάθεια οι ψυχές είχαν παραδοθεί και το έργο έλαβε σεμνά τέλος....είπαμε ο Ισπανός το παίξε μια ζαριά...δεν του βγήκε παρόλο που έφθασε μια ανάσα....εγώ εδώ του βγάζω το καπέλο...ποιος φταίει??? Μακράν του δεύτερου ο αλγερινός ΤΖΙΜΠΟΥΡ....αυτός πούλησε την πρόκριση...και μην ακούω μαλακίες στυλ έτρεξε μάρκαρε κτλ...και στα δυο παιχνίδια ήταν απίστευτα νωχελικός, περιπατητής, ατομιστής και χαράμισε τις καλύτερες ευκαιρίες της ομάδας...ρετάλι κανονικό...καμία σχέση με ΤΖΙΜΠΟΥΡ πρώτου γύρου...καμία....στο πρώτο παιχνίδι κρέμασε την ομάδα μη δίνοντας στον ΜΙΡΑΛΑΣ σε εντελώς κενή εστία να κάνει το 0-2. Στο δεύτερο παιχνίδι, έχανε συνέχεια τα άχαστα, ήταν ο μόνος που δεν έτρεχε, δεν μπορούσε να τρέξει, φαίνονταν καθαρά, ενώ είχε ξεκουραστεί στο ενδιάμεσο παιχνίδι, αυτός έδειχνε πιο κουρασμένος από όλους...ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ τραυματίστηκε με κράμπες γιατί έτρεχε  και γι αυτόν....ήταν για λύπηση...είμαι σκληρός αλλά είναι η πραγματικότητα....δεν βρήκε κανέναν να τσακωθεί στον ΠΕΙΡΑΙΑ και πήγε και τσακώθηκε με τον εαυτό του...αντί να τσαντιστεί ο ΜΙΡΑΛΛΑΣ που του αλλάξανε θέση να χωρέσει ο Αλγερινός, τσαντίζεται ο Αλγερινός με το ΜΙΡΑΛΛΑΣ...απίστευτα πράματα...ποιος είσαι ρε ΤΖΙΜΠΟΥΡ που παίζει για πάρτι σου μια ομάδα για να βάλεις το καλάμι σου να σπρώξεις την μπάλλα μέσα και κρατάς και μούτρα στο ΜΙΡΑΛΛΑΣ...στο φινάλε αυτός σε έχει κάνει μάγκα φέτος, όλα σου τα goal στο πιάτο στα έδωσε και μιλάς και από πάνω...κάνει δυο τρία τρεξίματα στο πρώτο δεκάλεπτο στα αντίπαλα μπακ και μιλάνε όλοι ότι κυνηγάς και μαρκάρεις...παπάρια σας λεέι ο DJANGO...παπάρια.όπως παίζεις τώρα είσαι ένα γατάκι αγόρι μου....ένα είναι το σέντερ φορ για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ....που πατάει και τρέμει η περιοχή...που οι αντίπαλοι αμυντικοί δεν ξέρουν από που θα τους βρει...ΜΙΡΑΛΛΑΣ τον λένε κύριοι...αυτός τρέχει μαρκάρει πραγματικά, βάζει την μπάλλα κάτω και φεύγει σαν πύραυλος και όταν έρθει η ώρα να σουτάρει ζυγίζει τη μπάλλα σταματάει τοπ χρόνο και χτυπάει σαν την κόμπρα...ποιός τρομοκράτης και πράσινα άλογα...θα τρέμουν τα κόκαλα του ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ...έλεος πια...βάλε ΜΙΡΑΛΛΑΣ κορυφή αριστερά ένα στυλ ΛΕΤΟ δεξιά έναν στυλ ΓΚΑΛΕΤΙ και πίσω του έναν στυλ ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ και αν δεν βγάλει 40 goal εγώ σταματάω να γράφω....άντε για΄τι πολύ τον κανάκεψαν τον Αλγερινό εκεί στον ΠΕΙΡΑΙΑ...στα δυο παιχνίδια το ένα τον ξεκουράζουν και αυτός έρχεται πιο κουρασμένος....έλεος

ΠΑΟ- ΟΣΦΠ:

Τι να πούμε εδώ.....ένας ΠΑΟ με ψυχολογία στα ύψη μετά το στραπάτσο του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με τη ΜΕΤΑΛΙΣΤ....μίλαγαν μίλαγαν μίλαγαν και όταν ήρθε η ώρα δεν μπορούσαν να αλλάξουν τρεις μπαλλιές...πλάκα τούς έκανε ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ....πλάκα....εντελώς στο ρελαντί....με σβηστές μηχανές...έκανε τρεις φάσεις για goal σκόραρε στη μία...τελείωσε το παραμύθι....μα ήταν εμφάνιση αυτή του ΠΑΟ που ήθελε να πλησιάσει στη κορυφή??..ο ΜΕΓΙΕΡΙ κάθονταν σταυροπόδι και έλυνε σταυρόλεξα σε όλο το παιχνίδι....ποιος ΠΑΟ μωρέ....με ΣΑΡΙΕΓΚΙ, ΜΑΥΡΙΑ, ΤΟΤΣΕ, και δεν συμμαζεύεται....ο συγχωρεμένος ο ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ σε μια ταινία είχε μια καλή ατάκα...ωρέ που πάμε ωρέ.....έτσι και ο ΠΑΟ....εκεί μία είναι η λύση....ΛΕΦΤΑ....να βρεθούν ΛΕΦΤΑ...όλα τα άλλα είναι λόγια να αγαπιόμαστε....δεν κάνω καμία κριτική στο παιχνίδι....ένα ματς τριών ευκαιριών....δίκαιος ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...πολύ καλύτερη ομάδα καθ όλη τη διάρκεια του Πρωταθλήματος πλην του μηνός Ιανουαρίου....

ΥΓ1.Παίχτης ΚΑΖΙΜ δεν υπάρχει....ασόβαρος, βαρύς, χωρίς καμία όρεξη...

ΥΓ.2 ΜΑΝΙΑΤΗΣ.....ούτε και αυτός το ήξερε αλλά μιλάμε για μεγάλη κλάση στα χαφ...τέτοια εξέλιξη στα 27 και σε άλλη θέση πρώτη φορά την βλέπω

ΥΓ.3. ΚΑΡΟΛ αντί ΜΕΓΙΕΡΙ δεν υπάρχει ίχνος ομοιότητας....

                                                              χαιρετώ

                                                                                                                                    

Ο ΚΟΥΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ....ΤΕΡΑΤΑ

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Ολοκληρώθηκε λοιπόν και το φετινό πρωτάθλημα βρίσκοντας στην κορυφή τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Τα όσα έγιναν χτες στο ΟΑΚΑ απλά μας υπενθυμίζουν το επίπεδο όλων των εμπλεκομένων φορέων του ελληνικού πρωταθλήματος. Είτε αυτοί λέγονται παράγοντες, είτε πρόεδροι είτε πολιτικοί, αστυνομία δημοσιογράφοι κλπ. Όλοι στα ίδια ΣΚΑΤΑ μέσα είμαστε. Και μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται ένας Βάλβέρδε και ο κάθε ΒΑΛΒΕΡΔΕ για να μας διδάξει ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Τα λόγια του πρέπει να γίνουν ευαγγέλιο για όλους μας. Η ποδοσφαιρική του κουλτούρα είναι αδιαμφισβήτητη. Σε αυτήν την κατηγορία δεν θα βάλω τον ΦΕΡΕΙΡΑ για τον απλούστατο λόγο ότι όσα είπε χτες είναι σκέτη υποκρισία. Δεν μπορείς κύριε Ζεσουάλδο όλη την χρόνια να δυναμιτίζεις το κλίμα με δηλώσεις και λόγια εναντίον όλων, να κλαψουρίζεις σαν παιδάκι για να κερδίσεις την συμπάθεια των όποιων διοικούντων και των κάφρων οπαδών και τώρα μετά τα χτεσινά να μου το παίζεις σαν κλαμένη χήρα. Είσαι και συ υπόλογος. Όπως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού μετά τα περσινά έκανε κήρυγμα  ενάντια στη βία. Το παρήγορο όμως είναι ότι ο Μαρινάκης έμαθε από το λάθος του και αυτό φαίνεται από όλες τις φετινές δηλώσεις και τοποθετήσεις του. Και μπράβο του γι αυτό. Για να δούμε θα παραδειγματιστεί κανείς από τους πράσινους? Δεν νομίζω αφού εδώ κατηγορεί ο ένας τον άλλο εντός Παναθηναϊκού για ότι έγινε. Το απόλυτο μπάχαλο. Μερικούς εντός τριφυλλιού ίσως τους βολεύουν τα χθεσινοβραδινά. Και βγαίνει ο κύριος Μπιτσακτσής και λέει το ξέραμε ότι θα γίνονταν επεισόδια αλλά δεν μπορούσαμε να αναβάλουμε το ντέρμπι.!!!! ΕΛΕΟΣ. ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΣΚΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!!! ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ!!! Δηλαδή αντί να βρούμε μια λύση καταφεύγουμε στο πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι. Ούτε στην Ουγκάντα δεν γίνονται αυτά. Για να τελειώνουμε, το θέμα είναι ότι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να κόψουν τα επεισόδια. Εξυπηρετούν πολλούς και για αυτό γίνονται υπό την ανοχή τους. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΠΑΕ ΑΝ ΗΘΕΛΑΝ ΕΚΟΒΑΝ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΕΛΟΣ!!!

Και πάμε στα αγωνιστικά που είναι η ουσία του ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι ανώτερη ομάδα από τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ. Και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα και χτες. Ότι ήθελε έκανε ο Ολυμπιακός. Εμένα μου φάνηκε ότι έπαιζε με αντίπαλο με μια μικρομεσαία ομάδα. Για τέτοια διαφορά μιλάμε. Το σύστημα του ΠΑΟ ήταν να πέφτουμε γύρω από την περιοχή μπας και κερδίσουν κανένα φάουλ και απειλήσουν με τα στημένα. Και όταν δεν γινόταν αυτό έκαναν γιόμες μπας και πεταχτεί κανένα κεφάλι και έρθει το γκολ. Έτσι δεν παίζουν ούτε οι ομάδες του Μπάμπη του Τακούνα!!! Απλά ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν φόρτσαρε ποτέ ίσως και υπό τον φόβο των επεισοδίων. Φάνηκε κουρασμένος και επηρεασμένος από τον αποκλεισμό με την Μέταλιστ ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ αλλά και πάλι η διαφορά από τον ΠΑΟ ήταν εμφανέστατη. Ο μόνος που φοβήθηκε λίγο το παιχνίδι ήταν ο Βαλβέρδε  αλλά και πάλι η αλλαγή με τον Μαρκάνο ήταν πολύ σωστή αφού έβλεπε ότι ο Μοντέστο δεν μπορούσε να προλάβει τον Κουίνσι. Έβαλε λοιπόν εκεί τον Αβραάμ για να προλάβει τυχών κινδύνους. Αν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ήταν σε φουλ ψυχολογία και ξεκούραστος ίσως μιλάγαμε για ιστορικό σκορ. Έχει ξεφύγει ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και βαδίζει στο σωστό ποδοσφαιρικό δρόμο.

Όσο για την Νόβα μιλάμε όντως για….υπερπαραγωγή!!! Οι άνθρωποι θα πρέπει να ντρέπονται γι αυτό που παρουσίασαν. Δεν σεβάστηκαν τους συνδρομητές τους. Και δεν μιλάω το γεγονός που δεν έδειξαν τα επεισόδια. Καλά έκαναν. Αλλά το να κλείνεις τον φυσικό ήχο του γηπέδου και να μην έχεις καθόλου περιγραφή για 10 λεπτά είναι τραγικό. Προετοιμάστηκαν πολύ για να παρουσιάσουν αυτό το έκτρωμα μετάδοσης?? Από θέμα περιγραφής ήταν ο χειρότερος αγώνας που παρακολούθησα. Το 3D μας μάρανε!!!  

   χαιρετώ

ο πεταλούδας

                                                                           

ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Καλημέρα φιλαράκια! Βαίνουμε αισίως στην τελική στοιχηματική ευθεία και τα πράγματα γίνονται όλο και πιο ενδιαφέροντα. Σε αυτήν της αγωνιστική πολλά είναι τα ματς που συζητιούνται και σε μια τέτοια περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπερδευτείς στην τελική διαλογή. Έκανα ένα ξεσκαρτάρισμα και πάμε να δούμε τι βγήκε για σήμερα.

Στην Premier πολύ λίγα παιχνίδια λόγω κυπέλου και το μόνο που ξεχώρισα είναι το διπλό της Σουόνσι στην Φούλαμ. Αλέγκρο ομάδα η Σουόνσι παίζει καταπληκτικά το passing game και προέρχεται από σπουδαία νίκη εντός με την Μάντσεστερ Σίτυ που αν δεν είχε τον Χάρτ το σκορ θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το 1-0. Η Φούλαμ προσγειώθηκε ανώμαλα στο Βίλα Πάρκ την περασμένη βδομάδα παραμένει όμως αξιόπιστη εντός έδρας με συνολικό ρεκόρ 7-4-3. Πιστεύω το μομέντουμ είναι με τους Ουαλούς όμως και η αναμέτρηση κλίνει προς δεξιά και με απόδοση στο 4.2.

Από την Championship με γαργαλάει το διπλό της Κόβεντρι στο Γουότφορντ. Σίγουρα το κλίμα στην Γουότφορντ είναι εξαιρετικό και η ομάδα παίζει απελευθερωμένα αφού δεν έχει στόχους και έχει ήδη σωθεί. Από την άλλη όμως η Κόβεντρι σε κάθε ματς δίνει και την ψυχή της παίζει τα ρέστα της. Δεν έχει κερδίσει εκτός έδρας ακόμα αλλά οι τελευταίες της εμφανίσεις βγάζουν μια συσπείρωση και έναν τσαμπουκά. Και διαισθητικά μου έχει κολλήσει ότι η Κόβεντρι δεν γίνεται να τελειώσει το πρωτάθλημα χωρίς εκτός έδρας νίκη και τώρα είναι η ευκαιρία. Και στο 3.8 που υπάρχει το διπλό είναι fair. Το ήθελα λίγο παραπάνω αλλά δεν πειράζει

Στην league one δεν έχει πολύ ψωμί και καταλήγω στο διπλό της Χάντερσφιλντ στο Κόλτσεστερ. Ομάδα μέρας η Κόλτσεστερ δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη παρά το καλό σερί που έχει χτίσει. Από την άλλη βέβαια και η Χαντερσφιλντ κάνει νερά. Δεν είσαι σοβαρή ομάδα όταν συνέχεια προηγείσαι με 2-0 (κόντρα στην Στηβενέιτζ) ή 2-0 (κόντρα στην Μπέρι) η 2-1 (κόντρα στην Ροτσντέιλ) και να ισοφαρίζεσαι στο τέλος. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Το ρόστερ όμως της Χάντερσφιλντ είναι πολύ καλύτερο και ο Γκρέισον θα έχει σφίξει τα λουριά. Βλέπω πιστική εμφάνιση και επαγγελματική νίκη 0-1, 0-2. Διπλό του 2.45.

Τέλος στην league two, θα πάω με τον άσσο της Τσέλτεναμ και το διπλό της Σάουθεντ. Χαμηλές αποδόσεις και ύπουλες αλλά η μεν Τσέλτεναμ (δίνεται στο 1.85) αντιμετωπίζει μια αποδεκατισμένη Τζίλιγχαμ και με την εμφάνιση κόντρα στην Σουίντον έδειξε να ξεπερνά την μικρή κοιλία που έκανε και στην Σάουθεντ ο Στάροκ ξέρει ότι τα περιθώρια έχουν στενέψει και θα κατεβάσει την ομάδα υποψιασμένη. Καλύτερη ομάδα έχει και αν αποφύγει τα παιδαριώδη λάθη θα κάνει το διπλό του 2.15.

Σουμάροντας λοιπόν, πάμε με Σάουθεντ μονό με καλή μίζα. Αν έρθει διπλασιάζεις την μίζα σου. Και παίζουμε στάνταρ την Τσέλτεναμ και δυάδα ζητώντας 1-2 τις Κόβεντρι και Χάντερσφιλντ. Βγάζω εκτός της Σουόνσι γιατί με προβληματίζουν οι καλές εμφανίσεις της Φούλαμ εντός έδρας.

   χαιρετώ

Ο πεταλούδας

                                                                      

ΚΙ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Τελικά ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν ήταν πιστός στο ευρωπαϊκό του ραντεβού όπως λέγαμε χτες. Ήταν ασυνεπής με συνέπεια το Ευρωπαϊκό τρένο να περάσει χωρίς να επιβιβαστεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι η φετινή πορεία δεν κρίνεται επιτυχημένη. Κάθε άλλο, το ταξίδι του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας προσέφερε μεγάλες βραδιές και συγκινήσεις. Βραδιές μαγικής μπάλλας και γεμάτων εμφανίσεων. Απλά είναι κρίμα αυτό το ταξίδι να τελειώνει τόσο άδοξα. Ήταν μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσει ακόμα περισσότερο στον θεσμό. Οι βάσεις όμως έχουν μπει. Το νερό είναι στο αυλάκι και τα καλύτερα έρχονται.

Δεν είναι καλύτερη από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ η Μέταλιστ. Ίσως πιο τυχερή και στο διάστημα της κυριαρχίας της σκόραρε 2 φορές, ενώ ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στο αντίστοιχο διάστημα το δικό του σκόραρε μόνο 1 και είχε 2 δοκάρια και τουλάχιστον 5 κλασικές ευκαιρίες. Αυτά έχει το ποδόσφαιρο. Δεν αξίζει να πεις και να γράψεις τίποτα για τον αποκλεισμό. Ότι ήταν να γίνει έγινε. Εγώ θα σταθώ σε δυο μόνο  σημεία που πιστεύω έκριναν την πρόκριση.

Πρώτο στον μη αλτρουισμό των παιχτών του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Αν ο Τζιμπούρ είχε πασάρει στον Μιραλάς στο πρώτο παιχνίδι σήμερα ο Ολυμπιακος θα ήταν στην κλήρωση της Νιόν. Αλλά δεν είναι μόνο ο Τζιμπούρ οι περισσότεροι ερυθρόλευκοι τα ίδια έκαναν σε αυτούς τους δύο αγώνες. Τι δουλεία είχε ο Ντιόγκο να σουτάρει στο 87 με το που μπήκε, 20 μέτρα έξω από την περιοχή ενώ δεξιά και αριστερά έφευγαν μόνοι τους Τζιμπούρ Μιραλάς? Ήθελε και αυτός να γίνει ήρωας όπως ο Μιραλάς στο πρώτο μέρος που αντί να γυρίσει στο πέναλτι στον Τζιμπούρ έκανε ατομική ενέργεια. Εδώ ο Χολέμπας γύρω στο 60 αριστερά μόνος του στην αντίπαλη περιοχή και σουτάρει απελπίστηκα αντί να κάνει μπούκα και πάσα στην μικρή περιοχή.

Ένα άλλο σημείο που πιστεύω στοίχησε στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ είναι οι λάθος κατανομή δυνάμεων. Το έχω πει και σε παλιότερο άρθρο μου ότι σε αυτό το επίπεδο και με ύπουλες ομάδες όπως οι Μέταλιστ χρειάζεται περισσότερη πονηριά. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πρέσαρε απίστευτα και ανεξάντλητα στο πρώτο 30λεπτο και μετά παρέδωσε πνεύμα. Ναι μπορούσε να σκοράρει και 3 και 4 γκολ σε αυτό το διάστημα. Έλα όμως που στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι δεδομένο. Λίγο άτυχος να είσαι, λίγο άστοχος και τσουπ βρίσκεσαι στο καναβάτσο. Εκεί πόνταρε ο Βαλβέρδε. ΝΑ μπει η ομάδα δυνατά και με πίεση να βάλει 2 γκολάκια και μετά απλά να συντηρήσει το προβάδισμα όπως κάνει στα ελληνικά παιχνίδια. Η Μέταλιστ όμως δεν είναι Άρης και Παναιτωλικός. Τα γκολ δεν βγήκαν στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ από καθαρά θέμα ατυχίας και μετά το 60 που έπρεπε να ανεβάσει την απόδοση του και να δείξει ποιος είναι το αφεντικό δεν είχε τις δυνάμεις. Φυσικές και πνευματικές. Σε τέτοια ματς καλό είναι η ομάδα να κρατάει δυνάμεις για το τελευταίο 20λεπτο ν κάνει καταμερισμό αντοχής για να μπορεί να ανταπεξέλθει σε περίπτωση που στραβώσει το ματς. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν το έκανε και δυστυχώς το πλήρωσε.

Τώρα όλα τα άλλα περί Βαλβέρδε, Μέγιερι και δεν ξέρω και εγώ τι τα ακούω βερεσέ. Όλοι έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Αν στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ πρόσεχαν αυτά που ανέφερα ίσως η κατάληξη να ήταν διαφορετική. Η ουσία είναι ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι σε πολύ καλό δρόμο και πρέπει να χτίσει σε αυτή την Ευρωπαϊκή εμπειρία ώστε στο μέλλον να υπερτερεί και στις λεπτομέρειες και να έχει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

     χαιρετώ

Ο πεταλούδας

                                                                            

TORA TORA TORA

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Ραντεβού με την ιστορία σήμερα για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Ένα παιχνίδι που αν το πάρει πηγαίνει στους 8 του Europa League και με πολλές πλέον πιθανότητες να προχωρήσει παρακάτω. Το παιχνίδι μόνο εύκολο δεν είναι. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι πιο δύσκολο και πιο ύπουλο από το πρώτο στο Χάρκοβο. Και αυτό δείχνει να το ξέρει καλά ο Βάσκος τεχνικός. Από τις χτεσινές του δηλώσεις κατάλαβα ότι έχει συνειδητοποιήσει στο έπακρο την δυσκολία και την σημαντικότητα του παιχνιδιού και ευτυχώς δεν πετάει στα σύννεφα μετά την νίκη στο Α ματς.

Η αποψινή μάχη θέλει πάνω από όλα κατάθεση ψυχής και υπομονή. Η Μέταλιστ θα κυνηγήσει το γκολ αφού δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά και αυτό θα δημιουργήσει κενά στην ήδη προβληματική άμυνα της. Αυτό πρέπει να εκμεταλλευτεί ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και να αιφνιδιάσει τους Ουκρανούς. Ένα γρήγορο γκολ όπως με την Ρουμπιν θα κάνει το παιχνίδι ροντέο και μετά το δεύτερο γκολ θα είναι θέμα χρόνου. Οι τακτικές σε κάτι τέτοια παιχνίδια πάνε περίπατο πολλές φορές και μετράει το πάθος και ποιος θέλει τον αγώνα περισσότερο. Και πιστεύω ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ θα είναι συνεπής στο ραντεβού με την ιστορία του.

Ο Μιραλάς θα παίξει μεγάλο ρόλο σήμερα. Τολμώ να προβλέψω ότι θα είναι ο πρωταγωνιστής αφού με τις μπούκες του και την ταχύτητα του θα αναστατώσει την άμυνα της Μέταλιστ. Αρκεί αυτός και ο Τζιμπουρ να είναι πιο ομαδικοί.

Η νοοτροπία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ έχει αλλάξει για τα καλά όπως εύστοχα είπε και  Τοροσίδης. Και αυτό φαίνεται σε κάθε αγώνα. Η ομάδα παίζει το παιχνίδι της χωρίς φόβο και δέος απέναντι σε κανέναν. Για να δούμε λοιπόν θα γραφτεί άλλη μια χρυσή σελίδα στις πολλές του συλλόγου? Για ένα είμαι σίγουρος απόψε. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ θα δώσει και την ψυχή του απόψε και θα επιβεβαιώσει τους στίχους από τον πρώτο του ύμνο….. “ φτερά στα ποδάρια καρδιά μες τα στήθια που γράψαν θριάμβους σαν παραμύθια…” .

    χαιρετώ

ο πεταλούδας

                                                                             

STIL GOT THE BLUES

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλημέρα φίλοι,

Κι όμως τραγουδούν ακόμη… Οι παίκτες της Τσέλσι σηκώθηκαν από το καναβάτσο και χωρίς τα «δεσμά» του Βίλας Μπόας, κατέθεσαν ψυχή στο Στάμφορντ Μπριτζ και έσωσαν το γόητρο του αγγλικού ποδοσφαίρου. Μεγάλο παιχνίδι χθες στο Λονδίνο με γρήγορο ρυθμό, σασπένς και επική ανατροπή από τους Μπλε, που η αλήθεια είναι ότι η ιστορία κάτι τους χρωστάει στο Champions League!

Ο Ντι Ματέο αποδείχτηκε γάτα με πέταλα, ρίχνοντας το βάρος στην ψυχολογική ανάταση των αστέρων Λάμπαρντ, Ντρογκμπά και Κόουλ, που μέχρι πρότινος ήταν μία κρύο – μία ζέστη από τον Πορτογάλο προκάτοχο του. Μοναδική παραφωνία χθες ήταν για άλλη μια φορά ο Τόρες, ο οποίος μοιάζει με βετεράνο και πρέπει να έχει μετανιώσει που άφησε τη Λίβερπουλ για την Τσέλσι (από τις λίγες φορές που και οι δύο ομάδες βγαίνουν χαμένες από τη μεταγραφή, καθώς ούτε οι ρεντς έκαναν σωστή διαχείριση, αγοράζοντας στη θέση του τον ανεκδιήγητο Κάρολ). Πάντως για άλλη μια φορά αποδείχθηκε πόσο καλό μπορεί να κάνει ένας προπονητής που ξέρει τα αποδυτήρια και τις ισορροπίες μιας ομάδας… Ο Ιταλός έκανε τα αυτονόητα βάζοντας τον Ντρογκμπά στην κορυφή συνεπικουρούμενο από το Στάριτζ και με τους Ραμίρες – Εσιέν – Λάμπαρντ να δαγκώνουν στο κέντρο, κέρδισε την παρτίδα από το συμπατριώτη του.

Η Νάπολι πλήρωσε την απειρία και τη φλυαρία της. Ενώ μπήκε δυνατά στο ματς, σπατάλησε ευκαιρίες που της δόθηκαν να σκοράρει πρώτη (κυρίως με τον Καβάνι, ο οποίος μάλιστα σε μια υποδειγματική αντεπίθεση των παρτενοπέι έχασε ένα εύκολο για την κλάση του κοντρόλ) και αντί να μεταφέρει το άγχος στους Μπλε, έγιναν βαρίδια τα πόδια των δικών της παικτών. Στο Β ημίχρονο η άμυνα παρέπαιε με τους Καμπανιάρο και Καναβάρο να χάνουν κατά κράτος τις μάχες από τους αντίπαλους επιθετικούς. Ο Ντε Σάνκτις δεν ενέπνεε καμία σιγουριά (ειδικά στις εξόδους του) και μετά το 3^ο γκολ ήταν θέμα χρόνου για την Τσέλσι να κλειδώσει την πρόκριση! Κρίμα για τους Ναπολιτάνους, που όμως έχουν να φάνε πολλά ψωμιά ακόμη για να ξεπεράσουν τις παλιές καραβάνες (δείτε ομάδες όπως η Λυών, η Τσέλσι κ.α. που ανεπιτυχώς προσπαθούν να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης)…  

Και τώρα τι γίνεται στο «πολυφωνικό» φετινό Champions League? Έχουμε τα δύο μεγάλα φαβορί εξ Ισπανίας (Μπάρτσα, Ρεάλ), τις Μίλαν, Μπάγερν (που λόγω φανέλας και όχι μόνο) θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για το βαρύτιμο τρόπαιο, την Τσέλσι που μετά την εμφάνιση της χθες έδειξε ότι θα είναι σκληρό καρύδι, ενώ Μαρσέιγ, ΑΠΟΕΛ και Μπενφίκα έφτασαν στο ταβάνι τους και μόνο αν κληρωθούν μεταξύ τους θα φτάσουν ψηλότερα… Υπομονή μέχρι την Παρασκευή λοιπόν, που θα δούμε τα κέφια της κληρωτίδας!

ΥΓ: Μη χάσετε στη συνέχεια αναλύσεις από Django και Πεταλούδα για το μεγάλο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Μέταλιστ… Καλή επιτυχία στους ερυθρόλευκους!

Με ποδοσφαιρικούς χαιρετισμούς

Ο Καρχαρίας  

                                                                               

Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλησπέρα τσαμπιόνια,

Ολοκληρώνεται σήμερα και αύριο η φάση των 16 του Champions League και συμπληρώνεται το παζλ των προημιτελικών, όπου ήδη περιμένουν δύο από τα φαβορί της διοργάνωσης (Μίλαν, Μπαρτσελόνα), μία ομάδα με πλούσια ιστορία που είναι σε παρατεταμένη ανομβρία τα τελευταία 20 χρόνια (Μπενφίκα) και η σταχτοπούτα του θεσμού (ΑΠΟΕΛ). Στο σημερινό πρόγραμμα δεσπόζει η ρεβάνς του Σαν Σίρο, όπου η προ 2ετίας πρωταθλήτρια Ευρώπης Ίντερ, καλείται να ανατρέψει το εις βάρος της 1 – 0 από τον αγώνα της Μασσαλίας. Στο άλλο παιχνίδι η Μπάγερν, που πολλοί τη θεωρούσαν από τις ομάδες που μπορούν να κοιτάξουν κατάματα τα θηρία Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, κινδυνεύει να πέσει κι αυτή θύμα έκπληξης από τη Βασιλεία, μετά την ήττα με 1 – 0 στην Ελβετία.  

Μεγάλο ματς λοιπόν στο Μιλάνο, με την πλούσια Ίντερ να παραπαίει φέτος και τους σταρ Σνάιντερ, Φορλάν, Μαϊκόν να μην πλησιάζουν υψηλά στάνταρ απόδοσης… Ο Ρανιέρι έχει επιστρατεύσει τις παλιοσειρές Ζανέτι, Στάνκοβιτς να σώσουν την παρτίδα αλλά αυτό δεν αρκεί. Οι Ζάρατε, Ρανόκια είναι «λίγοι» για να φοράνε τη φανέλα των Νερατζούρι (για τον Ιάπωνα που δεν θυμάμαι καν το όνομα του και μόνο προσόν του είναι η ταχύτητα δεν θα αναφερθώ), ενώ οι Φορλάν και Πατσίνι δεν έχουν αναπληρώσει το κενό του Ετό. Η Ίντερ φέτος μοιάζει να μην έχει τη σπιρτάδα των προηγούμενων ετών, θυμίζει ομάδα βετεράνων και κοντεύει να αποκλειστεί από τη Μαρσέιγ (!) που προσωπικά θεωρώ ότι αν φτάσει στους 8, θα είναι το «σκάνδαλο» του αιώνα και σαφές δείγμα ότι το επίπεδο του Champions League (με εξαίρεση τα μεγαθήρια από Ισπανία) έχει πέσει. Τον Ρανιέρι τον έχω σε εκτίμηση γιατί έχει αφήσει έργο σε ομάδες 2^ης ταχύτητας (Πάρμα, Τσέλσι προ Αμπράμοβιτς), ενώ τα περάσματα του από Γιούβε και Ρόμα δεν τα λες αποτυχημένα. Ωστόσο αν κάτι χαρακτήριζε τη φιλοσοφία του (ωραίο επιθετικό ποδόσφαιρο), σε καμία περίπτωση δεν το βλέπουμε φέτος στους Νερατζούρι. Σήμερα είναι η τελευταία του ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν είναι ξοφλημένος συνταξιούχος, αλλά ένας καλός low profile προπονητής. Για τη Μαρσέιγ που έπρεπε να είναι 4^η στον όμιλο της κι ανάθεμα αν την έχουμε δει να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο θα πω μόνο ότι δεν μπορεί ο Θεός να κοιμάται μόνιμα!

Η Μπάγερν ξεκίνησε με όνειρα χίλια, έχει απομείνει ο μόνος εκπρόσωπος του γερμανικού ποδοσφαίρου και πάει να αποκλειστεί από τους «φτωχούς συγγενείς» Ελβετούς… Όσο κι αν οι Γκόμεζ – Ριμπερί – Ρόμπεν – Μίλερ είναι φωτιά μπροστά, με αμυντικούς τύπου Μπαντστούμπερ δεν πας μπροστά. Οι Βαυαροί σαν να μην έχουν ισορροπία στις γραμμές τους, ενώ ο Χάινκες είναι προπονητής …δεκαετίας 90. Η δεμένη Βασιλεία φαίνεται ικανή για την έκπληξη αρκεί να αντέξει το σφυροκόπημα που θα εξαπολύσει η Μπάγερν από το 1^ο λεπτό! Αν καταφέρει να σκοράρει, ή έστω δεν δεχθεί γκολ στο Α ημίχρονο θα μεταφέρει την πίεση στο φαβορί και τότε όλα μπορούν να συμβούν.

Από τα αυριανά παιχνίδια η Ρεάλ δεν θα αυτοκτονήσει (εξάλλου ο Μουρίνιο θέλει φέτος τα πρωτεία σε Ισπανία και Ευρώπη) και λογικά θα καθαρίσει την υπόθεση πρόκριση από νωρίς. Επίσης μένει να δούμε αν η Τσέλσι έχει τα ψυχικά αποθέματα να κάνει την ανατροπή του 1 – 3 στο Σαν Πάολο, απέναντι σε μια διψασμένη Νάπολι που ζει και αναπνέει για τη ρεβάνς. Η φυγή του Βίλας Μπόας αποτελεί έξτρα κίνητρο για τους Λαμπάρντ, Ντρογκμπά να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους και να αποδείξουν ότι είναι εδώ. Όμως οι Παρτενοπέι δεν αστειεύονται, θα είναι έξυπνα στημένοι και θα προσπαθήσουν να πετύχουν το χρυσό γκολ που θα τους φέρει την πρόκριση.

Η πρόβλεψη μου? Ρεάλ, Νάπολι και Μπάγερν εύκολα ή δύσκολα θα πετύχουν το στόχο τους σε μια προημιτελική φάση (σχεδόν αμιγώς) Μεσογειακή! Από εκεί και πέρα αν η Ίντερ μας θυμίσει τον αληθινό της εαυτό θα περάσει, αλλιώς η Μαρσέιγ θα μπει στην 8άδα εκμεταλλευόμενη τα δώρα των αντιπάλων της μέχρι σήμερα… Και βλέποντας τις ομάδες που συνεχίζουν, όποιος αποφύγει στη συνέχεια Μπαρτσελόνα και Ρεάλ θα έχει υψηλές βλέψεις, γιατί κανένας άλλος αντίπαλος δεν είναι αξεπέραστο εμπόδιο! Η αυλή των θαυμάτων του φετινού Champions League μπορεί να έχει να μας προσφέρει πολλές ακόμη συγκινήσεις…  

   χαιρετώ

ο καρχαρίας

                                                                       

Στο Μυδράλιο του DJANGO

ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ:   ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ

Καλώς ή κακώς, αυτή τη στιγμή ότι πιο υγιές υπάρχει στο Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...η σημερινή ομάδα δεν είναι αποτέλεσμα των δυο τελευταίων χρόνων αλλά μια προσπάθεια τουλάχιστον 15 ετών...κάθε στέρεο οικοδόμημα ξεκινάει από τα καλά θεμέλια, όσο πιο στέρεες βάσεις έχεις τόσο πιο ασφαλές και ψηλό ταβάνι θα φθάσεις...ο ΚΟΚΑΛΗΣ αν εξαίρεσής τις επιλογές προπονητών και αυτή του την εμμονή να τους αλλάζει σαν τα πουκάμισα, έχτισε μια ποδοσφαιρική ομάδα με τρομερές προδιαγραφές...δεν μιλάω για το αγωνιστικό κομμάτι αλλά για το υπόλοιπο περιβάλλον ενός συλλόγου που θέλει να ονομάζεται μεγάλος...το αγωνιστικό μια χρονιά θα είσαι καλός και θα παίρνεις  κούπες και διακρίσεις στην Ευρώπη και μια χρονιά δεν θα σου κάτσει η επιλογή προπονητή ή μεταγραφών και απλά δεν θα πάρεις τίποτα..Εγώ εδώ μιλάω για τις βάσεις που πρέπει να έχεις για να ονομάζεσαι μεγάλο ευρωπαϊκό club...και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ τις έχει και με το παραπάνω...το μόνο που πρέπει να κάνει ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ είναι να τις διατηρήσει και να τις εξελίξει...Ο ΚΟΚΑΛΗΣ, από το τίποτα που παρέλαβε, παρέδωσε έναν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με σύγχρονο δικό του προπονητήριο, με υπερσύγχρονα γραφεία, με μοντέρνο τμήμα μάρκετινγκ, με ολοκαίνουργιο γήπεδο, με ακαδημίες της ομάδας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου των οποίων οι καρποί θα αρχίσουν σιγά σιγά να αποδίδουν, παρέδωσε μια ομάδα με βάρος στην ΕΥΡΩΠΗ αφού πλέον ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι αναγνωρίσιμος και κάθε παίχτης όσο μεγάλης κλάσης και να είναι μπορεί να έρθει στην ομάδα του ΠΕΙΡΑΙΑ αν πάρει τα χρήματα που ζητάει...μιλάμε για εκπληκτικά πράματα...όπως επίσης και η εμπειρία από τα συνεχόμενα ευρωπαϊκά παιχνίδια που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια η ομάδα παίζοντας σχεδόν με όλους τούς μεγάλους συλλόγους κερδίζοντας τούς και χάνοντας από αυτούς...ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από καμία ΜΠΡΑΓΚΑ ή ΣΑΧΤΑΡ ή ΖΕΝΙΤ που έχουν πάει σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης...πλέον ήρθε η ώρα...ο ΟΣΦΠ από πλευράς εξωαγωνιστικών συνθηκών είναι έτοιμος να πάει σε ένα τελικό ΟUEFA ή στους 4 του CHAMPIONS LEYAGUE, το μόνο που θα του χρειάζεται κάθε χρονιά αφού πλέον έχει αποκτήσει ταυτότητα και φανέλα ευρωπαϊκή, είναι η τύχη και το καλό σύνολο...

Κατα τη γνώμη μου τρεις είναι μέχρι σήμερα οι ευρωπαϊκές βραδιές ορόσημο της ομάδας των ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ, για πολλούς και διάφορους λόγους:

1. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ 3-0 (1974)... ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ σε αυτό το παιχνίδι είχε σκοράρει  6 goal αλλά ο ανεκδιήγητος ΠΟΛΑΤΑΙ μέτρησε μόνο τα τρία...ο ΓΟΥΛΑΝΔΡΗΣ είχε βάλει σκοπό να φτάσει τελικό Πρωταθλητριών μετά τον ΠΑΟ...αφού είχε αποκλείσει τα μεγαθήρια του θεσμού στις πρώτες αγωνιστικές...υπενθυμίζω τότε μετά από πέντε γύρους έφτανες στον τελικό του θεσμού...και τότε η αρμάδα του μεγάλου ΜΑΙΚ ΓΑΛΑΚΟΥ δεν σταματιόνταν κυριολεκτικά...αν ο ΠΟΛΑΤΑΙ άφηνε τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ να περάσει την ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ...τότε ίσως να να είχαν γραφτεί χρυσά γράμματα στην ιστορία της ομάδος των ΛΙΜΑΝΙΣΙΩΝ

2.ΒΕΡΝΕΤΡ ΒΡΕΜΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-3 (2007)...εκεί που έσπασε το ψυχολογικό σύνδρομο που ακολουθούσε την ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια της...που έχανε κυριολεκτικά από το αεροπλάνο...αφού γλίτωσε στο Α' ημίχρονο την γνωστή 4αρα., στο Β' κένταγε μέσα στο γήπεδο απελευθερώνοντας τα ξόρκια δεκαετιών που την κυνηγούσαν και καταδυνάστευαν

3. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ  - ΜΕΤΑΛΙΣΤ (2012).......μιλάμε για ένα ματς, ίσως το μεγαλύτερο της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ του ΙΣΤΟΡΙΑΣ μέχρι να έρθει το επόμενο (όπως κάποτε είχε πει ο μέγιστος ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ)...Ο Ολυμπιακός τη δεδομένη στιγμή παρουσιάζει και τύχη και το ομαδικό σύνολο που λέγαμε πιο πάνω, οι αντίπαλοι του είναι στα μέτρα του και προέρχεται από πέντε σερί νίκες στην ΕΥΡΩΠΗ μέσα έξω, αν νικήσει θα κάνει την έκτη σερί και μπαίνει στα προημιτελικά, δηλαδή δυο παιχνίδια πριν τον ημιτελικό....ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ το οφείλει στην ιστορία του και τον κόσμο του να περάσει τούς ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ, είναι η ώρα του...ο ΠΑΟ στην αντίστοιχη ώρα του έμεινε απ έξω χάνοντας από την ΠΟΡΤΟ του ΜΟΥΡΙΝΙΟ και έτσι κλότσησε τη μεγαλύτερη του ευκαιρία να ξαναπάει σε τελικό ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ....ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πρέπει να συγκεντρωθεί απόλυτα σε αυτό το παιχνίδι, ξεχνώντας το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.....αν πρέπει να συνειδητοποιήσουν κάτι εκεί στον ΠΕΙΡΑΙΑ, είναι αυτό.....ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Ή ΑΠΛΑ ΚΛΟΤΣΑΝΕ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1974 ΓΙΑ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΕΛΙΚΟ.......λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι οι ευκαιρίες παρουσιάζονται μια στη δεκαετία, τότε μιλάμε για πολύ μεγάλο βράδυ, που μπορεί να αποτελέσει την έναρξη της πραγματοποίησης του μεγαλύτερου ονείρου......

ΥΓ. Για την τεχνική ανάλυση του αγώνα θα γράψουμε την ΠΕΜΠΤΗ το πρωί

ΥΓ2. Είναι απαράδεκτες οι χθεσινές δηλώσεις του υπεύθυνου επικοινωνίας του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ότι προτεραιότητα είναι το Πρωτάθλημα και όχι η ΕΥΡΩΠΗ....δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει τίποτα από τα προαναφερόμενα...με τις ιστορικές στιγμές μιας ομάδος δεν μπορεί να παίζει κανείς...ευτυχώς που ο προπονητής δείχνει να το έχει καταλάβει και με το παραπάνω.....

                                                                                                                                          χαιρετώ

                                                                                                                                          DJANGO

ΚΟΥΡΣΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ


Καλησπέρα ποδοσφαιρόφιλοι,

Όσο τελειώνουν οι κόκκοι της κλεψύδρας του υποβιβασμού, τόσο μεγαλώνει η αγωνία και 6 ομάδες (ίσως δύο ακόμα αν η Ξάνθη κάνει χαρακίρι και η Δόξα το …8^οθαύμα) ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί, προσπαθώντας να αποφύγουν το απευκταίο! Τα συνεχή «σκωτσέζικα ντους» που υποβάλλουν οι υποψήφιοι μελλοθάνατοι τους οπαδούς τους είναι αμέτρητα και πάνω που πάνε κάποιοι να ξεφυσήσουν με ανακούφιση (βλ. Λεβαδειακός, ΠΑΣ Γιάννινα), μετά λένε βοήθα Παναγιά… Μέχρι τώρα έχουμε δει ομάδες ξεγραμμένες να φέρνουν τα πάνω κάτω σε λίγες μόλις μέρες (Κέρκυρα), άλλες να ξεκινούν με όνειρα και να τρέχουν και να μην φτάνουν (Παναιτωλικός) και κάποιες με αυτοκτονικές τάσεις (Εργοτέλης, Ξάνθη). Όσο το πρωτάθλημα βαδίζει προς το τέλος του, τόσο ο πάτος της βαθμολογίας μοιάζει με κινούμενη άμμο… Ας δούμε όμως αναλυτικά τι μέλλει γενέσθαι (με αστερίσκο τα εκτός έδρας ματς):

9. Ξάνθη (29 β.)

ΠΑΣ – Ατρόμητος * - Δόξα – Λεβαδειακός * - Πανιώνιος * - Εργοτέλης

Με 3 εντός έδρας παιχνίδια με ομάδες που μάχονται για τον υποβιβασμό πρέπει να προσέξει μην βρεθεί προ εκπλήξεων. Κομβικό σημείο αποτελούν οι 2 νίκες πριν τις εξόδους σε Λιβαδειά και Νέα Σμύρνη. Αν τα καταφέρει έχει καλώς, αλλά αν χάσει εντός από τον ΠΑΣ θα μπλέξει σε περιπέτειες… Λόγω ποιότητας ρόστερ θεωρώ ότι θα καθαρίσει την υπόθεση παραμονή στο ματς με τη Δόξα.

10. Πανιώνιος (26 β.)

Δόξα – Άρης * - Λεβαδειακός – ΠΑΟ * - Ξάνθη – Αστέρας *

Νίκη οξυγόνο πέτυχαν οι κυανέρυθροι στο Γεντί Κουλέ και θέλουν να διευρύνουν το σερί τους με τη Δόξα. Για να φτάσει στο μαξιλαράκι ασφαλείας των 33 βαθμών θέλει 2 νίκες και μια ισοπαλία… Ματς κλειδί το εντός με Λεβαδειακό, όπου με νίκη κάνει αποφασιστικό βήμα σωτηρίας! Ελπίζει επίσης να πετύχει τελευταία αγωνιστική τον Αστέρα αδιάφορο, μήπως χρειαστεί τους βαθμούς.

11. Λεβαδειακός (25 β.)

ΠΑΣ - Ατρόμητος – Δόξα * - Πανιώνιος * - Ξάνθη – Εργοτέλης * - ΠΑΟΚ

Από εκεί που οι Βοιωτοί ήταν καβάλα στο άλογο (μέχρι το 70’ στην Κέρκυρα) άρχισαν πάλι να βγάζουν κομπιουτεράκια! Κρατάνε την τύχη στα χέρια τους, αφού έχουν 1 ματς παραπάνω και 4 εντός. Με 7 βαθμούς στην πρώτη 4άδα αγώνων σώζεται, διαφορετικά θα κινδυνεύσει. Ματς – κλειδί το μεσοβδόμαδο με τον ΠΑΣ όπου κρίνονται 6 πόντοι…

12. ΠΑΣ Γιάννινα (24 β.)

Λεβαδειακός * - Ξάνθη * - Εργοτέλης – ΠΑΟΚ * - ΑΕΚ – Ολυμπιακός – ΟΦΗ *

Από τις πιο ασταθείς ομάδες, δεν έχει πείσει ότι αξίζει την παραμονή αλλά τις τελευταίες αγωνιστικές δείχνει σημεία ζωής! Αν δεν φτάσει στους 29 – 30 βαθμούς μέχρι το ματς με την ΑΕΚ θα είναι μεταξύ σφύρας και άκμονος. Ορόσημο για τον ΠΑΣ θα είναι να πάρει 4 βαθμούς στα ματς με Λεβαδειακό και Εργοτέλη και να μην φτάσει στο σημείο να κυνηγάει τη σωτηρία του την τελευταία αγωνιστική με τον ΟΦΗ εκτός …

13. Κέρκυρα (24 β.)

Εργοτέλης * - ΠΑΟΚ – ΑΕΚ – Ολυμπιακός * - ΟΦΗ – Άρης *

Με πολύ δύσκολο πρόγραμμα οι Φαιάκες, αν θέλουν να κάνουν την υπέρβαση πρέπει να κερδίσουν κάποιον από τους δικέφαλους. Ματς δίχως αύριο με τον Εργοτέλη, αν χάσει θα βρεθεί σε δύσκολη θέση και μετά τρεχάτε ποδαράκια μου! Ταβάνι για την Κέρκυρα είναι οι 31 – 32 βαθμοί, αν δεν πιάσει αυτό το όριο τότε θα είναι το πρώτο φαβορί για τη 2^η θέση που οδηγεί στη Football League.

14. Παναιτωλικός (24 β.)

ΠΑΟΚ – ΑΕΚ * - Ολυμπιακός – ΟΦΗ * - Άρης – ΠΑΟ *

Έχει σίγουρα το πιο δύσκολο πρόγραμμα αφού είναι ο μόνος από τους ουραγούς που παίζει και με τις 4 κορυφαίες ομάδες. Θα πάει σαν καμικάζι στο σαββατιάτικο ματς με τον ΠΑΟΚ, όπου με νίκη παίρνει ανάσα! Αν δεν πετύχει τρίποντο μέχρι το παιχνίδι με τον ΟΦΗ θα κυνηγάει χίμαιρες… Μαζί με τον Εργοτέλη και την Κέρκυρα είναι στην πιο δύσκολη θέση.

15. Εργοτέλης (23 β.)

Κέρκυρα – ΠΑΣ * - Ατρόμητος – Δόξα * - Λεβαδειακός – Ξάνθη *

Η αρνητική έκπληξη του Β γύρου, θυμίζει τον προ 4ετίας Ατρόμητο που αυτοκτόνησε με τον ίδιο τρόπο. Πρωταρχική σημασία για τους Κρητικούς είναι να βρουν τον εαυτό τους, γιατί με εμφανίσεις παρόμοιες των τελευταίων αγωνιστικών δεν έχουν καμία τύχη… Ο Εργοτέλης έχει ευνοϊκό πρόγραμμα, το οποίο όμως μπορεί να γυρίσει σε μπούμερανγκ! Όλα τα παιχνίδια είναι δίχως αύριο και θέλει τουλάχιστον 7 – 8 βαθμούς στα επόμενα 4 ματς για να αισθανθεί μια κάποια ασφάλεια.

16. Δόξα (15 β.)

Ατρόμητος - Πανιώνιος * - Λεβαδειακός – Ξάνθη * - Εργοτέλης – ΠΑΟΚ * - ΑΕΚ

Όπου φτωχός και η μοίρα του. Η τίμια Δόξα το έχει παλέψει, ίσως και πέραν των δυνατοτήτων της… Θα αποτελέσει ρυθμιστή της μάχης του υποβιβασμού, αφού από όποιον κόψει βαθμούς ίσως να τον πάρει μαζί της! Για να φτάσει το minimum των 29 – 30 βαθμών θα χρειαστεί τουλάχιστον 5 νίκες στα 7 παιχνίδια που της απομένουν. Τέτοιο θαύμα ούτε στα παραμύθια…

Συμπέρασμα? Αν θεωρήσουμε τη Δόξα υποβιβασμένη, για τις υπόλοιπες 2 θέσεις θα γίνει σφαγή κυρίως στα πολλά παιχνίδια που δίνουν οι 6 – 7 υποψήφιοι μεταξύ τους. Δεν αποκλείεται να δούμε πολλές ισοπαλίες, στη λογική καλύτερα ο 1 βαθμός παρά κανένας και ο ανταγωνιστής με 3 στο σακούλι! Από εδώ και πέρα η κάθε λεπτομέρεια μετράει και ο φόβος φυλάει τα έρμα. Αν η υπόθεση σωτηρία κριθεί πάνω από τους 32 βαθμούς, θα γίνει μεγάλη μάχη ανάμεσα σε Κέρκυρα, Παναιτωλικό, ΠΑΣ και Εργοτέλη για την …τυχερή 13^η θέση. Θεωρώ ότι η Κέρκυρα δεν θα αντέξει τελικά (εκτός αν κερδίσει ΠΑΟΚ ή ΑΕΚ και δεν χάσει από τον Εργοτέλη) και θα είναι η μία ομάδα που θα υποβιβαστεί… Από εκεί και πέρα? Βάσει φόρμας οι Κρητικοί είναι σε δυσμενή θέση, αλλά αν ανεβάσουν στροφές έχουν καλό πρόγραμμα σε αντίθεση με τους Αγρινιώτες, οι οποίοι έχουν να ξεπεράσουν το σκόπελο του Big 4. Ο ΠΑΣ δεν με πείθει αλλά έχει το αβαντάζ των 7 παιχνιδιών. Πολλά θα κριθούν στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη, καθώς αν κερδίσει ο Άγιαξ της Ηπείρου σώζεται και σπρώχνει τους Κρητικούς στον γκρεμό! Υπομονή και κυρίως ψυχραιμία, γιατί η μάχη της ουράς έχει πολλά επεισόδια ακόμη…

Σας χαιρετώ

Ο Καρχαρίας