ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΟ

ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ

Καλησπέρα σε όλους!

Απολαμβάνοντας χθες με φίλους μου οπαδούς του Ολυμπιακού το αφιέρωμα του Σκηνοθέτη στον Φούνες και την ανάλυση του Django με μεγάλους ξένους παίκτες που έχουν περάσει από τους ερυθρόλευκους, ταξίδεψα στο παρελθόν ενθυμούμενος μεγάλες μορφές του ελληνικού πρωταθλήματος. Να αναφερθώ φυσικά και στη ρώσικη τριπλέτα των Προτάσοφ, Λιτόφτσενκο, Σάβιτσεφ, η οποία αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του Ολυμπιακού σε μια περίοδο που κατέκτησε το Κύπελλο το 1992 και την επόμενη χρονιά έφτασε μέχρι τους 8 του Κυπέλλου Κυπελλούχων με μαέστρο τον (αδικημένο) Όλεγκ Μπλαχίν.

Επιστροφή όμως στο παρόν… Βλέποντας ότι οι πρωταγωνιστές αυτό το 2ήμερο ήταν νεαροί Έλληνες παίκτες συνειδητοποίησα και ένα θετικό στοιχείο της οικονομικής κρίσης! Οι ομάδες «αναγκάζονται» πλέον να εμπιστευτούν και να επενδύσουν πάνω σε αυτούς. Δηλαδή έπρεπε να φτάσουν σε αυτό το σημείο για να κάνουν το αυτονόητο, ό,τι αποτελεί πολιτική για όλους τους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Θεωρώ ότι εφόσον οι περισσότερες ομάδες θα ακολουθήσουν αυτό το μοντέλο πλέον, το μέλλον και της Εθνικής είναι ευοίωνο. Σκεφτόμουν πόσοι νεαροί παίκτες θα στελεχώσουν σταδιακά το ρόστερ και γέμιζα αισιοδοξία! Καπίνο, Σκόνδρας, Σάμαρης, Σιόβας, Βλαχοδήμος, Μανωλάς, Αθανασιάδης μαζί με τους «παλιούς» Νίνη, Φέτφα, Μητρο-γκολ και Κυρ. Παπαδόπουλο είμαι σίγουρος ότι θα μας προσφέρουν μεγάλες επιτυχίες…

Καλό Σ/Κ

Ο Καρχαρίας