....o 'αγαπητός' ERNESTO VALVERDE.....
Μπορώ να γράψω σελίδες επί σελίδων για το άτομο του, όμως θα γίνω κουραστικός....θα προσπαθήσω μέσα σε λίγες αράδες να σας περάσω την γνώμη μου....
Δεν ξέρω... τι είναι ποιο εκνευριστικό για έναν οπαδό μιας ομάδας,? να βλέπει τον προπονητή του να μην μπορεί να 'γεμίσει την καρδάρα με νερό' ή να 'την γεμίζει' και εκεί που πάνε όλοι να πιούνε να ξεδιψάσουν να την κλοτσάει χώρις πραγματική αφορμή και να μένουν όλοι με την ικανοποίηση ότι παρολίγον να ξεδιψάσουν?.....
Θεωρώ ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, επομένως το αν τον 'αντέχεις' ή όχι, είναι θέμα υπομονής που έχει ο κάθε οπαδός...είναι θέμα χαρακτήρα με λίγα λόγια...υπομονής και ελπίδας ότι ισως κάποια μέρα δεν θα 'τρελαθεί' και δεν θα κλοτσήσει την ρημάδα την καρδάρα....αν δεν είσαι οπλισμένος με ατσάλινη υπομονή τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα είσαι τόσο θερμός απέναντι του....
Η πρόκριση του ΟΣΦΠ φέτος δεν χάθηκε στο πρώτο παιχνίδι με τη Μαρσειγ στο Πειραιά, όπως πιστεύουν όλοι, άλλα στο παιχνίδι μέσα στο Λονδίνο, όπου ενώ έστησε μια ομάδα μαεστρικά για να πάρει παληκαρίσο διπλό και ενώ οι απανταχού ολυμπιακοί είχαν ετοιμαστεί να 'ξεδιψάσουν', κάνει την εντελώς ανεξήγητη για μας τους κοινούς θνητούς ενέργεια (κλοτσία στην καρδάρα) να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον κάλυτερο του αμυντικό τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, αντικαθιστώντας τον με τον άπειρο Μαρκάνο...έτσι η ομάδα του Πειραιά αναγκάστηκε να κυνηγάει το σκορ από νώρις και να πάει μια πραγματικά σπουδαία εμφάνιση χαράμι....
Προσωπικά θεωρώ ότι τα αρνητικά του Valverde αποτελούν τροχοπέδη στην εξέλιξη του ως προπονητή...είναι όπως ένα καθαρόαιμο άλογο που θέλει να ξαμοληθεί και να τρέξει, όμως ο αναβάτης του δεν αφήνει τα χαλινάρια....
Τα υπέρ του πολλά....δουλευταράς, τίμιος, δικαίος, κρατάει τα δύσκολα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, δουλεύει πάρα πολύ τις στημένες φάσεις, ξέρει να δημιουργεί ομάδες με την κυριολεκτική σημασία της λέξης ομάδας, εργάζεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο πλάνο και είναι πιστά αφοσιωμένος σε αυτό προσπαθώντας να το τελειοποιήσει.
Τα αρνητικά του, λίγα αλλά καθοριστικά, έχει απίστευτες εμμονές που μερικές φορές αδυνατεί και ο ίδιος να εξηγήσει, σε κάθε μεταγραφικό σχεδιασμό κυριολεκτικά χάνει την μπάλλα, το λεγόμενο ΄μάτι στο πάγκο΄ είναι κάτι άγνωστο γι αυτόν, δεν μπορεί να διαβάσει σώστά ένα παιχνίδι (τρανταχτό παράδειγμα το πρώτο 45λέπτο με τον ΠΑΟ), οι αλλάγες του δεν μπορούν να γυρίσουν ένα παιχνίδι.
Το μόνο σίγουρο, ότι αν ήμουν Πρόεδρος μιας ομάδας, θα έπαιρνα τον VALVERDE, θα είχα την υπομονή να ανεχτώ τις περισσότερες αδυναμίες του, θα τον άφηνα να δουλέψει απερίσπαστος πάνω στο πλάνο του, ζητώντας του να μου υποδείξει σε ποιές θέσεις η ομάδα θέλει ενίσχυση ΑΛΛΑ τις μεταγραφές θα τις επέλεγα έγω. χαιρετώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου